کلود سیمون

کلود اوژن آنری سیمون ( به فرانسوی: Claude Simon ) ( زادهٔ ۱۰ اکتبر ۱۹۱۳ – درگذشتهٔ ۶ ژوئیه ۲۰۰۵ ) رمان نویس فرانسوی و برنده جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۸۵ بود.
کلود سیمون در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۹۱۳ در آنتاناناریوو، ماداگاسکار از پدر و مادری فرانسوی به دنیا آمد. وقتی که نه ماهه بود خانواده اش به فرانسه بازگشتند. سیمون پدرش را در جنگ جهانی اول از دست داد و به علت بیماری مادر، وظیفه بزرگ کردن او بر عهده داییش قرار گرفت. کلود سیمون در شهر پرپینیان بزرگ شد و در ۷ سالگی برای درس خواندن به پاریس فرستاده شد. مدتی به نقاشی علاقه مند شد ولی پس از چندی متوجه شد که استعدادی در نقاشی ندارد و آن را رها کرد. در ۲۴ سالگی به اسپانیا رفت و در جنگهای داخلی اسپانیا شرکت کرد. با شروع جنگ جهانی دوم به خدمت سربازی رفت و اگر چه به اسارت نیروهای آلمانی درآمد اما توانست بگریزد و به شهر خود در جنوب فرانسه برود. او در آنجا با نهضت مقاومت فرانسه همکاری کرد. در همان ایام بود که اولین رمان خود به نام تقلب را نوشت. وی هم چنین اداره و مدیریت تاکستان های فامیلی را برعهده داشت. کلود سیمون در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۵ در پاریس درگذشت.
او که یکی از نویسندگان «رمان نو» بود جوایز ادبی مختلفی را برد و از جمله در سال ۱۹۸۵ موفق به دریافت جایزهٔ نوبل شد. از آثار معروف او جادهٔ فلاندر ( La Route des Flandres ) است. [ ۱] که ترجمهٔ فارسی آن در سال ۱۳۶۹ با ترجمهٔ منوچهر بدیعی در انتشارات نیلوفر به چاپ رسید.
• تقلب ( ۱۹۴۶ )
• طناب محکم ( ۱۹۴۷ )
• گالیور ( ۱۹۵۲ )
• پرستش بهار ( ۱۹۵۴ )
• باد ( ۱۹۵۷ )
• علف ( ۱۹۵۸ )
• جاده فلاندر ( ۱۹۶۰ )
• قصر ( ۱۹۶۲ )
• سرگذشت ( ۱۹۶۷ )
• نبرد فارسال ( ۱۹۶۹ )
• اوریون کور ( ۱۹۷۰ )
• تابلوی سه لته ( ۱۹۷۳ )
• درس اشیاء ( ۱۹۷۵ )
• برزگر نامه ( ۱۹۸۱ )
• دعوت ( ۱۹۸۷ )
• اقاقیا ( ۱۹۸۹ )
• باغ گیاه شناسی ( ۱۹۹۷ )
• تراموا ( ۲۰۰۱ )