کله شقی. [ ک َل ْ ل َ / ل ِش َق ْ قی ] ( حامص مرکب ) یک دندگی. استبداد. ( فرهنگ فارسی معین ). صفت و چگونگی کله شق. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || لجاجت. ( فرهنگ فارسی معین ). مقاومت بی ادبانه نسبت به بزرگتر یا قوی تر از خود. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کله شق شود.