کله بند

لغت نامه دهخدا

کله بند. [ ک ُ ل َه ْ ب َ ] ( اِ مرکب ) کلاه بند. نوعی کلاه در قدیم. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوعی کلاه در قدیم .

پیشنهاد کاربران

کله بند/kale band/در اصل کَلِّه ( به معنای سر ) بند است که در گویش شهرستان بهاباد به معنای درگیر، مشغول، سرگرم و گرفتار است. طرف میگه از صبح تالا ( تا حالا ) ، کله بند ماشین هستم ( سرگرم تعمیر ماشین یا تمیز کردن بودن )
...
[مشاهده متن کامل]

چِقَ وَخته ( چقدر وقته ) کله بند سبزی پاک کردنم.
چِقَ وَخته ( چقدر وقته ) سرْ دچارِ این سبزی هستم.
در ضمن، در گویش شهرستان بهاباد از مصدر مرکب "سَر دچار شدن"sar dochaar shodan" در کنار 'دچار شدن' به معنای گرفتار و مبتلا شدن استفاده می شود.
نمیدونم اسراییل کجا بود که سرْ دچارِ کشورهای مسلمون ها شد.
امروزه خونواده ها سرْ دچارِ تجمل و اسراف شدن.

بپرس