کله

کُله، با ضمه روی ک، در گکیش، دشتی به معنی آغل و خس که بز و گوسفند را د آن نگه می داشتند

کُله در گویش مردم دهاقان و سمیرم واقع در استان اصفهان به معنی علیل هست

keleh// درگویش مازنی به توله حیوانات کله ( با کسر ک و کسر ل ) می گویند.
kaleh// ( با فتح ک و بدون تشدید بر روی ل ) در گویش مازنی در قدیم جای آتش ( آتشدان ) بود که در وسط اتاق چاله ای حفر می کردند و آتش درون آن روشن می کردندو برای گرم کردن خانه و پخت غذا داخل اتاق به کار می رفت. = یک ضرب المثل مازنی میگه" یارو شه مار کله پیش ماشه هاکته" = یعنی طرف نزدیک آتش دانی که مادرش غذا درست می کنه انبر ( ماشه ) پیدا کرده. ضرب المثل برای مواقعی به کار میره که یک نفر چیزی که باید سر جای خودش باشه و کاری که توسط کس دیگر انجام شده یا شیی که مال کسی هست می آورد و می گوید من پیدا کردم یا من این کار را انجام دادم .
... [مشاهده متن کامل]

منبع. فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی

کِلِه یا کِلِک: اجاق، آتش
کِلِه چهارشنبه: چهارشنبه اجاق یا آتش
گویش طالقانی

کُله :به معنی کوچک . و کوتاه نیز آمده است چنانکه در روزگار سپری شده مردم سالخورده اثر محمود دولت آمده است:
هردو دست کله خود را میگذارد روی صورتش

کُله بمعنی کوچک و کوتاه و نازک است چنانکه در روزگار سپری شده مردم سالخورده اثر محمود دولت آبادی آمده است:سید که مندیل سیاه و کوچکی بر سر داشت و ترکهء کُله ای دستش بود و توضیح اینکه تَرکه هم بمعنی چوب کوچک استو ترکیب دو کلمه میشود چوب کوچک کوتاه و نازک

کَــلَـه به معنی روستا در زبان کرمانجی هست.
البته تلفظش مثل کله به معنی سر نیست چون که اولش چیزی بین ک و گ هست که در فارسی چینین چیزی نداریم.
کَــلَـه کَــلَـه لیزیه نَه! به معنی کارهای بچگانه یا بازی با آجر هست که در اصلاح به آدم هایی میگن که دارن الکی به جای کار مفید و سازنده خودشونو سرگرم میکنن.
... [مشاهده متن کامل]

در گویش خراسان به معنی لحظه و دم میباشد چنانکه گویند:یک کِلِّه بنشین. یا یک کله رفتم پیش فلانی . . .
و وقتی باهم بکار رود بمعنی بی وقفه و بدون درنگ می آید مثلا گویند یک کَلِّه تا فلان جا رفتم یعنی بدون توقف در مسیر

کُله : به لانه کبوتر کُله گفته می شود.
( ( من که از کسی خورده برُده ندارم. دزّی که دیگه شاخ و دم نداره. همه میدونن که او قلمکار ما تو ُگلهِ مردم جُفت خون شده. ) ) ( صادق چوبک ، کفتر باز )