کلنگ دار. [ ک ُ ل َ ] ( نف مرکب ) کسی است که کارش کلنگ داری است و با کلنگ کار می کند و زمین را می کند. ( آنندراج ذیل کلنگ ).آنکه کلنگ بکار برد. کلندگر. ( فرهنگ فارسی معین ). کلنددار. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و مرد بیل دار و کلنگ دار جهت کار قلعه بر ممالک آذربایجان رقم شد. ( عالم آرای عباسی ، از فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه کلنگ بکار برد کلندگر : ( و مرد بیل دار و کلنگ دار جهت کار قلعه بر ممالک آذربایجان رقم شد ) .
