کلمنت گوتوالد ( چکی: Klement Gottwald ) ( زاده ۲۳ نوامبر ۱۸۹۶ – درگذشته ۱۴ مارس ۱۹۵۳ ) اولین رئیس جمهور کمونیست چکسلواکی بود.
گوتوالد در سال ۱۹۲۱ از بنیانگذاران حزب کمونیست چکسلواکی بود.
وی در سال ۱۹۴۸ انقلابی را رهبری کرد و از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۳ به عنوان رئیس جمهور چکسلواکی فعالیت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۲۵ فوریه ۱۹۴۸، زمانی که کمونیست ها در چک اسلواکی قدرت را در دست گرفتند، خرابی وضع اقتصادی و کاهش مصیبت بار تولید کشاورزی در سال ۱۹۴۷ به کمونیست ها فرصت داد که موقعیت خود را در چک اسلواکی مستحکم کنند. دولت چک اسلواکی به علت مخالفت مسکو نتوانست از طرح مارشال استفاده کند و اوضاع اقتصادی کشور را سروسامان دهد. ژان مازاریک وزیر امور خارجه چک اسلواکی از آمریکا خواست به دور از طرح مارشال به این کشور کمک کند ولی آمریکا پیشنهاد او را نپذیرفت. دوازده وزیر کمونیست عضو کابینه به رهبری «کلمنت گوتوالد» که نخست وزیر بود با دوازده وزیر به اصطلاح «بوژوا» و دو وزیر سوسیال دموکرات به مخالفت برخاستند.
حزب کمونیست چکسلواکی نگران آن بود که در انتخابات ماه مه احزاب راست شرایطی برای پیروزی خود به دست آورند از سوی دیگر خواسته های «اسلواکی» اوضاع را وخیم تر کرد.
وزرای غیر کمونیست از وزیر کشور خواستند که اعضای پلیس فقط از کمونیست ها نباشد ولی وزیر کشور به این خواسته توجه نکرد و نفرات پلیس را فقط از میان کمونیست ها استخدام کرد. وزرای غیر کمونیست در برابر چنین شرایطی دسته جمعی استعفا دادند. ادوارد بنش رئیس جمهوری چک اسلواکی اجباراً از «گوتوالد» نخست وزیر که کمونیست بود خواست استعفا دهد. حزب کمونیست چکسلواکی به «بنش» هشدار داد که در کشور اعتصاب عمومی برپا خواهد کرد و کارخانه ها و دفاتر روزنامه ها را اشغال می کند.
در پی این وقایع در روزهای نیمه دوم ماه فوریه ۱۹۴۸ نیروهای نظامی کارگری به رهبری حزب کمونیست چکسلواکی ساختمان های کلیدی دولتی را اشغال کردند؛ که این حرکت به نام انقلاب فوریه یا از سوی مخالفان کودتای فوریه ۱۹۴۸ نام گرفت.
وزیر کشور کمونیست مرز چک اسلواکی و اتریش را بست و پلیس دفاتر احزاب غیر کمونیست را اشغال کرد. در چنین شرایطی سوسیال دموکرات ها با کمونیست ها متحد شدند و طرح واحدی را برای اداره کشور پیشنهاد کردند. «گوتوالد» به دکتر بنش گفت با احزاب دیگر دولت تشکیل نخواهد داد، بلکه دولت چک اسلواکی باید «دولت کارگران» باشد. «بنش» استعفای دسته جمعی وزرای معتدل را پذیرفت. دانشجویان علیه روش کمونیست ها تظاهرات کردند و پلیس تظاهرات ۱۵هزار نفری آن ها را سرکوب کرد. «مازاریک» وزیر امور خارجه باقی ماندو دکتر بنش برخلاف میل باطنی اش دولت جدید گوتوالد را به رسمیت شناخت ولی از سمت خود استعفا داد و به خانه ییلاقی اش رفت.
گوتوالد در سال ۱۹۲۱ از بنیانگذاران حزب کمونیست چکسلواکی بود.
وی در سال ۱۹۴۸ انقلابی را رهبری کرد و از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۳ به عنوان رئیس جمهور چکسلواکی فعالیت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در ۲۵ فوریه ۱۹۴۸، زمانی که کمونیست ها در چک اسلواکی قدرت را در دست گرفتند، خرابی وضع اقتصادی و کاهش مصیبت بار تولید کشاورزی در سال ۱۹۴۷ به کمونیست ها فرصت داد که موقعیت خود را در چک اسلواکی مستحکم کنند. دولت چک اسلواکی به علت مخالفت مسکو نتوانست از طرح مارشال استفاده کند و اوضاع اقتصادی کشور را سروسامان دهد. ژان مازاریک وزیر امور خارجه چک اسلواکی از آمریکا خواست به دور از طرح مارشال به این کشور کمک کند ولی آمریکا پیشنهاد او را نپذیرفت. دوازده وزیر کمونیست عضو کابینه به رهبری «کلمنت گوتوالد» که نخست وزیر بود با دوازده وزیر به اصطلاح «بوژوا» و دو وزیر سوسیال دموکرات به مخالفت برخاستند.
حزب کمونیست چکسلواکی نگران آن بود که در انتخابات ماه مه احزاب راست شرایطی برای پیروزی خود به دست آورند از سوی دیگر خواسته های «اسلواکی» اوضاع را وخیم تر کرد.
وزرای غیر کمونیست از وزیر کشور خواستند که اعضای پلیس فقط از کمونیست ها نباشد ولی وزیر کشور به این خواسته توجه نکرد و نفرات پلیس را فقط از میان کمونیست ها استخدام کرد. وزرای غیر کمونیست در برابر چنین شرایطی دسته جمعی استعفا دادند. ادوارد بنش رئیس جمهوری چک اسلواکی اجباراً از «گوتوالد» نخست وزیر که کمونیست بود خواست استعفا دهد. حزب کمونیست چکسلواکی به «بنش» هشدار داد که در کشور اعتصاب عمومی برپا خواهد کرد و کارخانه ها و دفاتر روزنامه ها را اشغال می کند.
در پی این وقایع در روزهای نیمه دوم ماه فوریه ۱۹۴۸ نیروهای نظامی کارگری به رهبری حزب کمونیست چکسلواکی ساختمان های کلیدی دولتی را اشغال کردند؛ که این حرکت به نام انقلاب فوریه یا از سوی مخالفان کودتای فوریه ۱۹۴۸ نام گرفت.
وزیر کشور کمونیست مرز چک اسلواکی و اتریش را بست و پلیس دفاتر احزاب غیر کمونیست را اشغال کرد. در چنین شرایطی سوسیال دموکرات ها با کمونیست ها متحد شدند و طرح واحدی را برای اداره کشور پیشنهاد کردند. «گوتوالد» به دکتر بنش گفت با احزاب دیگر دولت تشکیل نخواهد داد، بلکه دولت چک اسلواکی باید «دولت کارگران» باشد. «بنش» استعفای دسته جمعی وزرای معتدل را پذیرفت. دانشجویان علیه روش کمونیست ها تظاهرات کردند و پلیس تظاهرات ۱۵هزار نفری آن ها را سرکوب کرد. «مازاریک» وزیر امور خارجه باقی ماندو دکتر بنش برخلاف میل باطنی اش دولت جدید گوتوالد را به رسمیت شناخت ولی از سمت خود استعفا داد و به خانه ییلاقی اش رفت.
