ویلهلم لئوپولد کلمار فرایِر فون در گولتس ( Wilhelm Leopold Colmar Freiherr von der Goltz؛ ۱۲ اوت ۱۸۴۳_۱۹ آوریل ۱۹۱۶ ) همچنین شناخته شده به عنوان گولتس پاشا، یک فیلدمارشال پروسی و نویسنده نظامی بود.
گولتس در آلفید بیلکنفلد در پروس شرقی ( که بعدها گولتس هاوزن و سپس ایوانووکا که هم اکنون بخشی از استان کالینینگراد در روسیه است، خوانده شد ) در خانواده ای اشرافی که تضعیف شده بود، پا به عرصه وجود گذاشت. پدرش حدود نوزده سال را در ارتش پروس گذرانید ولی به درجه ای بهتر از ستوان دست نیافت و تلاش هایش به عنوان کشاورز نیز نتایجی چندان به بار نیاوردند. در سالی که گولتس به شش سالگی رسیده و درحال سفر به دانتزیگ بودند، پدر توسط وبا از پای درآمد. [ ۱]
گولتس در سال ۱۸۶۱ با درجه ستوان دومی وارد پیاده نظام ارتش پروس گردید تا در تیپ پنجم پیاده نظام پروس شرقی خدمت کند. [ ۲] در طول سال ۱۸۶۴ او در مأموریت مرزی شرکت کرده و بعد از آن وارد آکادمی نظامی برلن شد اما موقتاً از دانشگاه کناره گرفت تا در جنگ اتریش و پروس در ۱۸۶۶ شرکت جوید که البته زخمی گشت. در ۱۸۶۷ به خدمت بخش توپوگرافی ستاد ارتش درآمده و در بدو جنگ فرانسه و پروس ۱۸۷۰ وارد ستاد پرنس فریدریش کارل، فرمانده ارتش دوم گردید و در نبرد محاصره متز شرکت داشت.
با پایان این جنگ تاریخی که منجر به تشکیل امپراتوری آلمان شد، گولتس با ارتقای مقام به درجه سروان، به سمت پروفسور مدرسه نظامی برگزیده شد و در بخش تاریخ نظامیِ ستاد مشغول به کار شد. در این زمان بود که گولتس کتب «دربارهٔ عملیات های ارتش دوم تا محاصره متز» و «هفت روز در لومان» که هر دو در ۱۸۷۳ انتشار یافتند را نوشت. در سال ۱۸۷۴ وی افسر اول ستاد لشکر ششم شده و در این حال کتب «دربارهٔ عملیات های ارتش دوم در لوآر» و «لئون گامبتا و ارتش هایش» را به ترتیب در ۱۸۷۵ و ۱۸۷۷ منتشر ساخت. کتاب دومی در همان سال به زبان فرانسه ترجمه گشته و از سوی بسیاری از تاریخ نگاران به عنوان اصیل ترین اثر وی در زمینه ادبیات نظامی ارزیابی گردید.
نگرانی گولتس این بود که به رغم پیروزی اولیهٔ سریعی که بر ارتش امپراتوری فرانسهٔ تحت هدایت ناپلئون سوم در نبرد سدان بدست آمد، چرا و چگونه جمهوری سوم فرانسه ( حکومت جمهوری ای که در خلال جنگ، جانشین حکومت امپراتوریِ ناپلئون سوم شد. م ) توانست اراده عامه را برای یک جنگ مردمی بسیج کرده و جنگ را برای چند ماه دیگر به درازا کشاند ( محاصره پاریس، نبرد در لوآر و پارتیزان هایی که بیست درصد از توان ارتش پروس را کاستند ) . اشاره ضمنی این پرسش، این بود که دیگر انتظار یک پیروزی سریع بر فرانسه در جنگ آینده غیرواقع بینانه است. گولتس که تحسین و ستایشش از تلاش های لئون گامبتا در ایجاد ارتش های جدید پس از سپتامبر ۱۸۷۰ ( پس از محاصره سدان. م ) در کتاب هایش دیده می شد، استدلال می نمود که اگر گامبتا ارتش های جدیدش را بهتر آموزش می داد، «جنگِ مردمیِ» فرانسویان می توانست موفقیت آمیز باشد. [ ۳] این ژنرال آلمانی معتقد بود که از هم اکنون عصر جدیدی از جنگ ها به وجود آمده است که آن را عصر «ملتِ مسلح» ( به آلمانی:Das Volk in Waffen که نامِ معروف ترین کتابش نیز بود. م ) نامید. اصطلاح «ملت مسلح» اشاره به این دارد که در این دورهٔ جدید، دولت می کوشد تمامی ملت و منابعش را برای جنگ بسیج نماید؛ چیزی که امروزه آن را «جنگ تمام عیار» می نامند. [ ۳] این طرز فکر وی را مورد بی مهری دولت نوپای امپراتوری آلمان قرار داده و او را به ماموریت های رزمی بازگرداندند اما مدتی چندان نگذشت که مجدداً به بخش تاریخ نظامی در ستاد بازگردانده شد. در ۱۸۷۸ به سمت استاد تاریخ نظامی در دانشگاه جنگ برلن برگزیده شد؛ جایی که مدت پنج سال را در آن ماند. در ۱۸۸۳ او کتاب "Das Volk in Waffen" را منتشر ساخت که فوراً در جرگهٔ کتب کلاسیک و استاندارد علوم نظامی درآمد و حتی نصب العین و راهنمای تئوریک ارتش آرژانتین قرار گرفت و در ۱۹۱۰ وی به عنوان رئیس هیئت نمایندگی دیپلماتیک در صدمین سالروز استقلال این کشور شرکت جست. در طول اقامتش در برلن، او مقالاتی بسیار برای جراید نظامی نوشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگولتس در آلفید بیلکنفلد در پروس شرقی ( که بعدها گولتس هاوزن و سپس ایوانووکا که هم اکنون بخشی از استان کالینینگراد در روسیه است، خوانده شد ) در خانواده ای اشرافی که تضعیف شده بود، پا به عرصه وجود گذاشت. پدرش حدود نوزده سال را در ارتش پروس گذرانید ولی به درجه ای بهتر از ستوان دست نیافت و تلاش هایش به عنوان کشاورز نیز نتایجی چندان به بار نیاوردند. در سالی که گولتس به شش سالگی رسیده و درحال سفر به دانتزیگ بودند، پدر توسط وبا از پای درآمد. [ ۱]
گولتس در سال ۱۸۶۱ با درجه ستوان دومی وارد پیاده نظام ارتش پروس گردید تا در تیپ پنجم پیاده نظام پروس شرقی خدمت کند. [ ۲] در طول سال ۱۸۶۴ او در مأموریت مرزی شرکت کرده و بعد از آن وارد آکادمی نظامی برلن شد اما موقتاً از دانشگاه کناره گرفت تا در جنگ اتریش و پروس در ۱۸۶۶ شرکت جوید که البته زخمی گشت. در ۱۸۶۷ به خدمت بخش توپوگرافی ستاد ارتش درآمده و در بدو جنگ فرانسه و پروس ۱۸۷۰ وارد ستاد پرنس فریدریش کارل، فرمانده ارتش دوم گردید و در نبرد محاصره متز شرکت داشت.
با پایان این جنگ تاریخی که منجر به تشکیل امپراتوری آلمان شد، گولتس با ارتقای مقام به درجه سروان، به سمت پروفسور مدرسه نظامی برگزیده شد و در بخش تاریخ نظامیِ ستاد مشغول به کار شد. در این زمان بود که گولتس کتب «دربارهٔ عملیات های ارتش دوم تا محاصره متز» و «هفت روز در لومان» که هر دو در ۱۸۷۳ انتشار یافتند را نوشت. در سال ۱۸۷۴ وی افسر اول ستاد لشکر ششم شده و در این حال کتب «دربارهٔ عملیات های ارتش دوم در لوآر» و «لئون گامبتا و ارتش هایش» را به ترتیب در ۱۸۷۵ و ۱۸۷۷ منتشر ساخت. کتاب دومی در همان سال به زبان فرانسه ترجمه گشته و از سوی بسیاری از تاریخ نگاران به عنوان اصیل ترین اثر وی در زمینه ادبیات نظامی ارزیابی گردید.
نگرانی گولتس این بود که به رغم پیروزی اولیهٔ سریعی که بر ارتش امپراتوری فرانسهٔ تحت هدایت ناپلئون سوم در نبرد سدان بدست آمد، چرا و چگونه جمهوری سوم فرانسه ( حکومت جمهوری ای که در خلال جنگ، جانشین حکومت امپراتوریِ ناپلئون سوم شد. م ) توانست اراده عامه را برای یک جنگ مردمی بسیج کرده و جنگ را برای چند ماه دیگر به درازا کشاند ( محاصره پاریس، نبرد در لوآر و پارتیزان هایی که بیست درصد از توان ارتش پروس را کاستند ) . اشاره ضمنی این پرسش، این بود که دیگر انتظار یک پیروزی سریع بر فرانسه در جنگ آینده غیرواقع بینانه است. گولتس که تحسین و ستایشش از تلاش های لئون گامبتا در ایجاد ارتش های جدید پس از سپتامبر ۱۸۷۰ ( پس از محاصره سدان. م ) در کتاب هایش دیده می شد، استدلال می نمود که اگر گامبتا ارتش های جدیدش را بهتر آموزش می داد، «جنگِ مردمیِ» فرانسویان می توانست موفقیت آمیز باشد. [ ۳] این ژنرال آلمانی معتقد بود که از هم اکنون عصر جدیدی از جنگ ها به وجود آمده است که آن را عصر «ملتِ مسلح» ( به آلمانی:Das Volk in Waffen که نامِ معروف ترین کتابش نیز بود. م ) نامید. اصطلاح «ملت مسلح» اشاره به این دارد که در این دورهٔ جدید، دولت می کوشد تمامی ملت و منابعش را برای جنگ بسیج نماید؛ چیزی که امروزه آن را «جنگ تمام عیار» می نامند. [ ۳] این طرز فکر وی را مورد بی مهری دولت نوپای امپراتوری آلمان قرار داده و او را به ماموریت های رزمی بازگرداندند اما مدتی چندان نگذشت که مجدداً به بخش تاریخ نظامی در ستاد بازگردانده شد. در ۱۸۷۸ به سمت استاد تاریخ نظامی در دانشگاه جنگ برلن برگزیده شد؛ جایی که مدت پنج سال را در آن ماند. در ۱۸۸۳ او کتاب "Das Volk in Waffen" را منتشر ساخت که فوراً در جرگهٔ کتب کلاسیک و استاندارد علوم نظامی درآمد و حتی نصب العین و راهنمای تئوریک ارتش آرژانتین قرار گرفت و در ۱۹۱۰ وی به عنوان رئیس هیئت نمایندگی دیپلماتیک در صدمین سالروز استقلال این کشور شرکت جست. در طول اقامتش در برلن، او مقالاتی بسیار برای جراید نظامی نوشت.
wiki: کلمار فرایهر فن در گلتس