[ویکی فقه] کلمات وجودیه حملیه، به معنای کلمات دالّ بر زمان حکم و نسبت ایجابی یا سلبی، در قضیه حملیه است.
رابطه بر دو قسم است: رابطه زمانی و رابطه غیرزمانی. مراد از رابطه زمانی لفظی است که بر اسناد محمول به موضوع در زمان معیّن دلالت می کند، یعنی علاوه بر نسبت حکمیه، بر زمان تحقق آن نسبت نیز دلالت می کند. رابطه زمانی به "کلمات وجودیه حملیه" و "کلمات وجودیه شرطیه" تقسیم می شود. کلمات وجودیه حملیه قسمی از رابطه زمانی در قضایای حملیه هستند که علاوه بر حکم و نسبت ایجابی یا سلبی، بر زمان حکم نیز دلالت می کنند؛ مانند: «بود»، «نبود»، «هست»، «نیست»، «کان» و «یکون» در مثال های: «مالک اشتر شجاع بود»، «ابوذر دروغگو نبود»، «زید خائن است»، «خالد خائن نیست»، «کان المؤمن معلّماً» و «زید یکون کاتباً».
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات.
۱. ↑ ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۱۷-۱۸.
...
رابطه بر دو قسم است: رابطه زمانی و رابطه غیرزمانی. مراد از رابطه زمانی لفظی است که بر اسناد محمول به موضوع در زمان معیّن دلالت می کند، یعنی علاوه بر نسبت حکمیه، بر زمان تحقق آن نسبت نیز دلالت می کند. رابطه زمانی به "کلمات وجودیه حملیه" و "کلمات وجودیه شرطیه" تقسیم می شود. کلمات وجودیه حملیه قسمی از رابطه زمانی در قضایای حملیه هستند که علاوه بر حکم و نسبت ایجابی یا سلبی، بر زمان حکم نیز دلالت می کنند؛ مانند: «بود»، «نبود»، «هست»، «نیست»، «کان» و «یکون» در مثال های: «مالک اشتر شجاع بود»، «ابوذر دروغگو نبود»، «زید خائن است»، «خالد خائن نیست»، «کان المؤمن معلّماً» و «زید یکون کاتباً».
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق).• ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات.
۱. ↑ ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۱۷-۱۸.
...
wikifeqh: کلمات_وجودیه_حملیه