کلمات مبارکه مکنونه

کلمات مکنونه یکی از آثار بهاءالله شارع دین بهائی است که در سال ۱۲۷۴ هجری قمری حوالی سال ۵۸–۱۸۵۷ میلادی در بغداد نگاشته شده است. این مجموعه شامل ۲ بخش فارسی و عربی است. بخش فارسی شامل ۸۲ قسمت و بخش عربی شامل ۷۱ قسمت می باشد که هر قسمت در حد یک پاراگراف است. هر کلمات مکنونه شامل پند در موضوعات اخلاقی و روحانی است. [ ۱] [ ۲]
بهائیان مقصد از این اثر را چنین می دانند که انسان را از علائق این عالم فانی منقطع کند و روح وی را از خطر تسلط نفس او محافظت نماید و راه رستگاری روح انسانی را نشان دهد و سالکین این راه را از دام های پرخطری که در سر راهشان قرار گرفته، آگاه کند و این مجموعه را راهنمای کاملی برای سیر انسان به سوی عوالم روحانی خداوند محسوب می دارند. [ ۳]
همچنین در این آثار، نکاتی نیز در مورد چگونگی و دستور العمل زندگی اجتماعی آورده شده است.
این کتاب در بین بابیان به مصحف فاطمه مشهور بود، که به اعتقاد شیعیان ۱۲ امامی توسط فرشته ای در گوش فاطمه زمزمه می شد تا از غم از دست دادن پدرش محمد، پیامبر اسلام بکاهد؛ و قرار است همراه با مهدی موعود آورده شود. [ ۲]
شوقی ربانی در کتاب قرن بدیع ص ۲۸۸ چنین می نویسد:
" … پس از کتاب ایقان که مخزن حقایق اسرار الهیّه و مکمن معارف بدیعهٔ رحمانیّه است مجموعهٔ جواهر آسای کلمات مبارکهٔ مکنونه را باید یاد نمود. این درّ معانی ولآلی حکمت یزدانی که در اوقاتی که حضرت بهاءالله در کنار دجله مشی می فرمودند و در دریای توجّه و تفکّر غوطه ور بودند از لسان اطهر به لغت فارسی و عربی نازل، بدواً به مناسبتِ "صحیفهٔ مخزونهٔ فاطمیّه" که به اعتقاد شیعیان باید یوم ظهور نزد قائم موعود موجود باشد به همین نام موسوم گردید. صحیفهٔ مذکوره صحیفه ای بود که جبرئیل به امر الهی برای حضرت فاطمه آورد و حضرت علی علیه السّلام آن را کتابت فرمود و تلاوتش در احیانی که آن مخدّرهٔ کبری از رحلت پدر بزرگوار غرق در دریای احزان و تأثّرات شدیده بود مایهٔ تسلّی و تشفّی خاطر مبارکش می گردید.
در آثار بهائی من جمله در آثار عبدالبهاء به خواندن و عمل به توصیه های اخلاقی این کتاب تاکید فراوان شده است. [ ۴]
کلمات مکنونه به گفته آنچه در اول قسمت عربی کتاب آمده عصاره آموزه های اخلاقی ادیان گذشته است که به اختصار در این کتاب گرد آمده است. اولین پاراگراف این کتاب چنین است: "هذا ما نزّل من جبروت العزّة بلسان القدرة و القوّة علی النّبیّین من قبل و انّا اخذنا جواهره و اقمصناه قمیص الاختصار فضلاً علی الاخیار لیوفوا بعهد الله و یؤدوا اماناته فی انفسهم و لیکوننّ بجوهر التّقی فی ارض الرّوح من الفائزین ". [ ۵]