کلعند

لغت نامه دهخدا

کلعند. [ ک ُ ع ُ ] ( ص ) لفظی است که به جهت مردم ناهموار و ناتراشیده وضع کرده اند. ( برهان ) ( آنندراج ). مردم خودرای و سرکش و ناهموار و ناتراشیده. ( ناظم الاطباء ). || مرد قوی هیکل را نیز گویند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). || مردم هرزه گوی و پوچ گوی را هم گفته اند.( برهان ) ( آنندراج ). مردم هرزه گوی. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس