کلبه هرمان

کُلْبه، هِرمان (۱۸۱۸ـ۱۸۸۴)(Kolbe, Hermann)
شیمی دان آلمانی. بعد از آن که اسید استیک (اسید اتانوئیک) را، که ترکیبی آلی است، از مواد اولیۀ معدنی سنتز کرد، به بنیادگذار شیمی آلی مدرن معروف شد. قبل از آن، شیمی آلی به ترکیباتی اطلاق می شد که فقط در ارگانیسم های زنده یافت می شدند. در حومۀ گوتینگن زاده شد و در همان جا درس خواند. از ۱۸۴۵ تا ۱۸۴۷، در دانشکدۀ معدن لندن، کار می کرد. در ۱۸۵۱، استاد دانشگاه ماربورگ شد. در ۱۸۶۵، به لایپزیگ رفت و فعالیت خود را برای تأسیس آزمایشگاهی بزرگ تر و مجهز تر از آزمایشگاه های دیگر آغاز کرد. او به درستی پی برد که می توان ترکیبات آلی را با جایگزینی ساده ای از مواد معدنی به دست آورد. نظریۀ اصلاحی رادیکال های ساختاری را نیز مطرح کرد که در پیشرفت نظریۀ ساختاری سهم بسزایی داشت. همچنین، احتمال وجود الکل های نوع دوم و سوم را پیش بینی کرد. مهم ترین کارهای او عبارت اند از الکترولیز اسیدهای چرب (الکانوئیک) و تهیۀ اسید سالسیلیک (۲ـ هیدروکسی بنزن کربوکسیلک اسید) از فنول که به واکنش کلب، معروف است و منجربه سنتز آسان آسپیرین شد. کشف نیترومتان از دیگر فعالیت های اوست. با این همه، تحقیقات او به نتیجه نرسید، زیرا از پذیرفتن وزن های اتمی (جرم اتمی نسبی) به جای وزن های اکی والان خودداری کرد.