کِلِبْس، اِدْوین (۱۸۳۴ـ۱۹۱۳)(Klebs, Edwin)
کِلِبْس، اِدْوین
آسیب شناس و باکتری شناس آلمانی. به پیشرفت و تکامل فرضیۀ باکتریایی عفونت کمک کرد. همچنین، برای اولین بار باسیل حصبه (۱۸۸۱) و باسیل دیفتری (۱۸۸۳) را مشاهده کرد. کلبس در چندین دانشگاه اروپا و امریکا استاد آسیب شناسی بود. در کونیگسبرگ، واقع در پروس غربی، کالینینگراد فعلی در روسیه، زاده شد. در زادگاهش، و نیز در وورتسبورگ و برلین درس خواند و در ۱۸۵۶، در برلین دانشنامۀ دکترای پزشکی گرفت. در ۱۸۶۱، دستیار رودولف ویرشوی آسیب شناس شد. در ۱۸۷۱، تحقیقاتش در زمینۀ آسیب شناسی عفونت در زخم ها به کشف باکتری ها منجر شد. سپس، نوعی صافی ابداع کرد که باکتری ها از آن عبور نمی کردند. بدین ترتیب، برای نخستین بار باکتری ها را با صاف کردن جدا کرد. تلقیح سیفیلیس به میمون ها (۱۸۷۳) و ایجاد سل گاوی (۱۸۷۳) هم از آزمایش های او به شمار می روند.
کِلِبْس، اِدْوین
آسیب شناس و باکتری شناس آلمانی. به پیشرفت و تکامل فرضیۀ باکتریایی عفونت کمک کرد. همچنین، برای اولین بار باسیل حصبه (۱۸۸۱) و باسیل دیفتری (۱۸۸۳) را مشاهده کرد. کلبس در چندین دانشگاه اروپا و امریکا استاد آسیب شناسی بود. در کونیگسبرگ، واقع در پروس غربی، کالینینگراد فعلی در روسیه، زاده شد. در زادگاهش، و نیز در وورتسبورگ و برلین درس خواند و در ۱۸۵۶، در برلین دانشنامۀ دکترای پزشکی گرفت. در ۱۸۶۱، دستیار رودولف ویرشوی آسیب شناس شد. در ۱۸۷۱، تحقیقاتش در زمینۀ آسیب شناسی عفونت در زخم ها به کشف باکتری ها منجر شد. سپس، نوعی صافی ابداع کرد که باکتری ها از آن عبور نمی کردند. بدین ترتیب، برای نخستین بار باکتری ها را با صاف کردن جدا کرد. تلقیح سیفیلیس به میمون ها (۱۸۷۳) و ایجاد سل گاوی (۱۸۷۳) هم از آزمایش های او به شمار می روند.
wikijoo: کلبس،_ادوین_(۱۸۳۴ـ۱۹۱۳)