کلبادی

دانشنامه آزاد فارسی

کُلْبادی
مردم ساکن بلوک کلباد، از توابع شهرستان بهشهر در شرق استان مازندران. این بلوک مشتمل بر شش روستا به نام های تیرتاش، طیل نو، سراج محله، خورشیدکلا، لیمراس و گلوگاه است و مردم آن به شجاعت و جنگاوری شهرت داشته اند. کلبادی ها از دورۀ صفویه، حکام موروثی خود را داشتند. میرمراد کلبادی، در سال های سلطنت شاه محمد خدابنده و اوایل سلطنت شاه عباس از همدستان علیاربیگ اویمور، سرکردۀ ترکمن های یموت و گوکلان، بود و در تاخت و تازهای او به اطراف شرکت داشت. حکومت او پس از استقرار ترتیبات دولتی شاه عباس در مازندران، برافتاد. کلبادی ها در بنیچه بندی دورۀ قاجار، ۳۰۰ تفنگچی در اختیار دولت قرار دادند. همانند اغلب روستاییان مازندران، فصول گرم و سرد سال را در سردسیر و گرمسیر می گذراندند. میرزا محمدخان کلبادی در جنگ های منوچهرخان معتمدالدوله گرجی با محمدتقی خان چهارلنگ و شیخ ثامر کعبی شرکت داشت (۱۲۵۷ق).

پیشنهاد کاربران

کلبادی به سکنه کلباد گلوگاه گفته میشود. کلباد نام طایفه ای طبری با همین نام در گلوگاه و کلباد و شرق مازندران و غرب گلستان میباشد.
کلباد به بخش جنوبی گلوگاه گفته میشود و در گذشته به تمام گلوگاه نیز کلباد گفته میشد.
...
[مشاهده متن کامل]

مردم کلباد از قوم طبری ( تات ) هستند.
مردم گلوگاه از دو قوم طبری ( تات ) و ترک ( عمرانلو ) هستند.
مردم گلوگاه از طایفه تات از قوم طبری هستند و به گویش تاتی از زبان طبری صحبت میکنند.
تاتی گلوگاه و کلباد و هزارجریب و غرب گرگان و سدن رستاق گویشی از زبان مازندرانی هست و با زبان تاتی قزوین تفاوت دارد.
نام گلوگاه از نام روستایی به نام گلوخیل گرفته شده است که یکی از طوایف تات منطقه به نام گلو ساکن آن بود.
سکنه کلباد اکثرا تات هستند و به گویش تاتی صحبت میکنند و کلبادی نام طایفه طبری در کوهستان کلباد هست که از کلباد به گلوگاه آمدند و کلباد بخشی از هزارجریب محسوب میشود.
در گذشته منطقه کلباد تا بندرگز و کردکوی را شامل میشد و بعدها این دو منطقه با نام انزان از منطقه کلباد جدا شدند.
گویش تاتی گلوگاه با گویش تاتی بهشهر و گویش گالشی دودانگه و چهاردانگه شباهت دارد و به تمام نواحی کوهستانی گرگان تا ساری هزارجریب گفته میشود.
در گویش تاتی گلوگاه به میکنم کامبه ( kambe ) میگویند و در گویش تاتی کلباد به میکنم کُمبه ( kombe ) میگویند و گویش تات های کلباد به گویش گالش های کوهستان ساری نزدیک است ولی مازندرانی های فیروزکوه و سوادکوه و قائمشهر و بابل به میکنم کِمبه ( kembe ) میگویند و مازندرانی های آمل و محمود آباد و دماوند به میکنم کِمِه ( keme ) میگویند و مازندرانی های نور و نوشهر به میکنم کِمَه ( kema ) میگویند و مازندرانی های چالوس و کلاردشت و مرزن اباد و سلمانشهر عباس آباد به میکنم کُمِه ( kome ) میگویند.
تات ها و گالش های شرق مازندران به شدم بَویمه ( bavime ) میگویند ولی مازرونی ها شرق مازندران به شدم بَهیمه ( bahime ) و بَئیمه ( baime ) و بَیمه ( bayme ) میگویند و مازرونی های غرب مازندران به شدم بَوِمِه ( baveme ) و بَوِمَه ( bavema ) و بَویمه ( bavime ) و بَوومِه ( bavume ) و بَبیمه ( babime ) میگویند.

بپرس