کلاگر
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
در زبان بلوچی به فک میگن گلاکر
[کِ گِ] ترکیبی است از دو کلمه کلا ( در تبری به معنای محله، آبادی، آباد ) و گر ( پسوند و در اینجا در معنای کننده، صفت فاعلی می سازذ ) به معنای آبادکننده. در مازندران کلاگر به طایفه بزرگی اطلاق می شود که
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
تپوری بوده و از جویبار تا نور پراکندگی دارد. و محله ها و مکانهایی چون کلاگرسرا، کلاگرمحله و کلاگرکلا به نام همین طایفه نامگذاری شده اند.