کلاگر

لغت نامه دهخدا

کلاگر. [ ک َ گ َ ] ( اِ ) قسمی از غذا. || هرچه به غذا مزه دهد مانند ادویه و عسل. || هرچه رنگ را تیره نماید مانند سرکه. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ).

فرهنگ فارسی

قسمی از غذا. یا هر چه بغذا مزه دهد مانند ادویه و عسل

گویش مازنی

/kelaager/ کوزه گر

پیشنهاد کاربران

در زبان بلوچی به فک میگن گلاکر
[کِ گِ] ترکیبی است از دو کلمه کلا ( در تبری به معنای محله، آبادی، آباد ) و گر ( پسوند و در اینجا در معنای کننده، صفت فاعلی می سازذ ) به معنای آبادکننده. در مازندران کلاگر به طایفه بزرگی اطلاق می شود که
...
[مشاهده متن کامل]
تپوری بوده و از جویبار تا نور پراکندگی دارد. و محله ها و مکانهایی چون کلاگرسرا، کلاگرمحله و کلاگرکلا به نام همین طایفه نامگذاری شده اند.

بپرس