کلاکله

لغت نامه دهخدا

( کلاکلة ) کلاکلة. [ ک ُ ک ِ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث کلاکل. زن سبک گوشت چابک ، و زن پست بالای درشت اندام سخت گوشت. ( ناظم الاطباء ). مؤنث کلاکل. کلکلة. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مونث کلاکل : زن سبک گوشت چابک . و زن پست بالای درشت اندام سخت گوشت

پیشنهاد کاربران

بپرس