کلاوس شولتز ( به انگلیسی: Klaus Schulze ) ؛ زادهٔ ۴ اوت ۱۹۴۷ – ۲۶ آوریل ۲۰۲۲ ) آهنگ ساز و نوازنده گیتار، درامز، کیبورد و عضو سابق گروه های تنجرین دریم* و اش را تمپل* بود.
شولتزه که با نام مستعار ریچارد وانفراید نیز شناخته می شد زادهٔ ۴ آگوست ۱۹۴۷ در برلین آلمان است. او تابه حال بیش از ۴۰ آلبوم شخصی منتشر کرده است.
در سال ۱۹۷۰، کلاوس شولتز که به عنوان نوازنده درامز به همراه ادگار فروسه* و کنراد شنیتزلر* در گروه تنجرین دریم بود، پس از انتشار اولین آلبوم گروه با نام «الکترونیک مدیتیشن»*، گروه را ترک کرد و به همراه مانوئل گوتشنیگ * گروه اش را تمپل را تشکیل داد. اما او پس از انتشار اولین آلبوم، این گروه را نیز ترک کرد تا به صورت انفرادی به آهنگسازی بپردازد.
شولتز اولین آلبوم انفرادی خود را در سال ۱۹۷۲ تحت عنوان «ایرلیشت» * منتشر کرد. در این آلبوم او از ارگ و صدای ضبط و فیلتر شدهٔ یک ارکستر - به طوری که قابل تشخیص نیست - بهره جست. آلبوم بعدی او «سایبرگ» * نام داشت که بسیار شبیه اولین آلبوم اوست، ولی اینبار او از سینت سایزر ای ام اس سینتی آ* نیز استفاده کرد.
آثار او از این مقطع بسیار پیشرو و متعالی شد. از مهم ترین آلبوم های او می توان به «سحرگاه ماه» * در سال ۱۹۷۶ ( اولین آلبومی که در آن، شولتز از سینت سایزر موگ مدولار * استفاده کرد ) ، «سراب»* در سال ۱۹۷۷ و «شن روان» * در سال ۱۹۷۹ ( با همکاری آرتور براون * به عنوان خواننده در آهنگ «سایه های جهالت» * ) اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۹۷۶ به گروه آهنگساز و نوازنده پرکاشن ژاپنی، سومو یاماشتا * پیوست. ( در این گروه نوازنده های دیگری نیز از جمله مایکل شرایو*، استیو وین وود * و ال دی مئولا * حضور داشتند )
در موسیقی شولتز، بیشتر از هر موسیقیدان الکترونیک دیگری در آن عصر، صداهای آلی شنیده می شود، حتی هنگامی که از سازهای غیر الکترونیکی استفاده می کند، مانند گیتار آکوستیک و صدای خواننده مرد در آلبوم "رقص سیاه" * یا ویولن سل در آلبوم های "شن روان" و "ترنسفر" * در سال ۱۹۸۱. او صدای سینت سایزر مینی موگ * را در آهنگ های خود به گونه ای توسعه داد که به صدای گیتار الکتریک شبیه می شد، که این صدا به صدای تأثیرگذاری در اجراهای زنده و آلبوم های استودیویی او تبدیل شد. در سال ۱۹۷۸ آلبوم "X" را منتشر کرد ( نام آلبوم بیانگر دهمین آلبوم او نیز هست ) ، آلبومی که به اشخاص مهمی ارجاع داده شده است. از جمله: فردریش نیچه، لودویک دوم باواریا و ویلهلم فریدمن باخ. در سال ۱۹۷۹ او نام مستعار ریچارد وانفرید را نیز برای خود برگزید که بیانگر علاقه او به موسیقیدان آلمانی ویلهلم ریچارد واگنر است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشولتزه که با نام مستعار ریچارد وانفراید نیز شناخته می شد زادهٔ ۴ آگوست ۱۹۴۷ در برلین آلمان است. او تابه حال بیش از ۴۰ آلبوم شخصی منتشر کرده است.
در سال ۱۹۷۰، کلاوس شولتز که به عنوان نوازنده درامز به همراه ادگار فروسه* و کنراد شنیتزلر* در گروه تنجرین دریم بود، پس از انتشار اولین آلبوم گروه با نام «الکترونیک مدیتیشن»*، گروه را ترک کرد و به همراه مانوئل گوتشنیگ * گروه اش را تمپل را تشکیل داد. اما او پس از انتشار اولین آلبوم، این گروه را نیز ترک کرد تا به صورت انفرادی به آهنگسازی بپردازد.
شولتز اولین آلبوم انفرادی خود را در سال ۱۹۷۲ تحت عنوان «ایرلیشت» * منتشر کرد. در این آلبوم او از ارگ و صدای ضبط و فیلتر شدهٔ یک ارکستر - به طوری که قابل تشخیص نیست - بهره جست. آلبوم بعدی او «سایبرگ» * نام داشت که بسیار شبیه اولین آلبوم اوست، ولی اینبار او از سینت سایزر ای ام اس سینتی آ* نیز استفاده کرد.
آثار او از این مقطع بسیار پیشرو و متعالی شد. از مهم ترین آلبوم های او می توان به «سحرگاه ماه» * در سال ۱۹۷۶ ( اولین آلبومی که در آن، شولتز از سینت سایزر موگ مدولار * استفاده کرد ) ، «سراب»* در سال ۱۹۷۷ و «شن روان» * در سال ۱۹۷۹ ( با همکاری آرتور براون * به عنوان خواننده در آهنگ «سایه های جهالت» * ) اشاره کرد. او همچنین در سال ۱۹۷۶ به گروه آهنگساز و نوازنده پرکاشن ژاپنی، سومو یاماشتا * پیوست. ( در این گروه نوازنده های دیگری نیز از جمله مایکل شرایو*، استیو وین وود * و ال دی مئولا * حضور داشتند )
در موسیقی شولتز، بیشتر از هر موسیقیدان الکترونیک دیگری در آن عصر، صداهای آلی شنیده می شود، حتی هنگامی که از سازهای غیر الکترونیکی استفاده می کند، مانند گیتار آکوستیک و صدای خواننده مرد در آلبوم "رقص سیاه" * یا ویولن سل در آلبوم های "شن روان" و "ترنسفر" * در سال ۱۹۸۱. او صدای سینت سایزر مینی موگ * را در آهنگ های خود به گونه ای توسعه داد که به صدای گیتار الکتریک شبیه می شد، که این صدا به صدای تأثیرگذاری در اجراهای زنده و آلبوم های استودیویی او تبدیل شد. در سال ۱۹۷۸ آلبوم "X" را منتشر کرد ( نام آلبوم بیانگر دهمین آلبوم او نیز هست ) ، آلبومی که به اشخاص مهمی ارجاع داده شده است. از جمله: فردریش نیچه، لودویک دوم باواریا و ویلهلم فریدمن باخ. در سال ۱۹۷۹ او نام مستعار ریچارد وانفرید را نیز برای خود برگزید که بیانگر علاقه او به موسیقیدان آلمانی ویلهلم ریچارد واگنر است.
wiki: کلاوس شولتز