کلاوزویتس کارل فیلیپ گوتلیب فون

کلاوزویتس، کارل فیلیپ گوتلیب فون (1780ـ1831) (Clausewitz, Carl Philipp Gottlieb von)افسر پروسی و نظریه پرداز نظامی.کتاب اصلی اش، باعنوان «دربارة جنگ» (که بعد از مرگش در 1832 منتشر شد)، در امور نظامی و بعدها در تجارت و برخی استراتژی ها دگرگونی های اساسی پدید آورد. نظریة مشهور او دربارة جنگ این است که جنگ گسترش خط مشی سیاسی به طرق دیگر است، بنابراین نمی توان پایانی برای آن در نظر گرفت. نظریه های کلاوزویتش به شدت مورد توجه استراتژیست های سوداگر امروزی قرار گرفت. جنگ در اصطلاح کلاوزویتش تجارت گونه ای متمدن شده از جنگ است که در آن شرکت ها و نه ملت ها علیه یکدیگر به رقابت می پردازند. کلاوزویتش معتقد بود که جنگ ضربه زدن به طرف مقابل با تمرکز نیرو در نقاط سرنوشت ساز (جنگ تمام عیار) با استفاده همة منابع موجود است. هدف نهایی، چه در تجارت و چه در جنگ، بهبود عملکرد با استفاده از هوشمندی بالا به جای رقابت و تکیه بر تجزیه و تحلیل اطلاعات برای یک اقدام قطعی است. کلاوزویتش در «بورگ»، نزدیک «ماگدبورگ» زاده شد و در سال 1792 به عنوان یک دانشجوی جوان دانشکده افسری وارد ارتش پروس شد. در عملیات راین (1793ـ1794) برضد ارتش انقلابی فرانسه خدمت کرد، در 1801 به آکادمی نظامی برلین راه یافت. در آن جا زیر نظر ژنرال «فون شارن هورست» علوم نظامی و فلسفه خواند و در 1804 فارغ التحصیل شد و آجودان پرنس آرگوست شاهزادة پروس شد. در 1806 در طی جنگ های ناپلئونی مجروح و در «ینا» به اسارت درآمد. بعد از آزادی در 1808 به پروس برگشت و قبل از این که در 1810 به مقام استادی و مدرس نظامی در «کراون پرنس» برسد، دستیار «شارن هورست»، که در امر اصلاح ارتش کار می کرد، شد. بعدها به منظور خدمت به ارتش روسیه (1812-1814) علیه ناپلئون، از سمت خود استعفا کرد و به آنان در مذاکرة کنوانسیون تاوروگن کمک کرد تا اتحاد پروس با روسیه و انگلستان علیه فرانسه را فراهم سازد. سپس در 1815 مجدداً به خدمت ارتش پروس درآمد و در جریان نبرد واترلو در مقام رئیس ستاد خدمت کرد. سه سال بعد به مقام ژنرالی رسید و تا 1830 رئیس مدرسۀ عمومی جنگ در برلین شد و تحقیقات خود را در آن جا به اتمام رساند. در 1830 در مقام ناظر ارتش پروس در برسلاو در مرز لهستان شد و یک سال بعد در اثر بیماری وبا در همان جا درگذشت.