کلاو
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
دانشنامه آزاد فارسی
کِلاوْ (claves)
کِلاوْ
(یا: چوبک) ساز موسیقی کوبه ای که اصل آن به امریکای لاتین تعلق دارد ، و از چوب های ترکه ای کوچک و محکمی تشکیل شده است که آن ها را به هم می کوبند.
کِلاوْ
(یا: چوبک) ساز موسیقی کوبه ای که اصل آن به امریکای لاتین تعلق دارد ، و از چوب های ترکه ای کوچک و محکمی تشکیل شده است که آن ها را به هم می کوبند.
wikijoo: کلاو
پیشنهاد کاربران
در زبان لکی ( کِلاو ) به معنیِ کُلاه یا سرپوش است.