کلانژیوکارسینوما

کلانژیوکارسینوما ( به انگلیسی: Cholangiocarcinoma ) همچنین به نام سرطان مجرای صفراوی ( به انگلیسی: bile duct cancer ) سرطانی است که در مجرای صفراوی شکل می گیرد. [ ۲] نشانه های این بیماری شامل درد شکمی، یرقان، کاهش وزن، خارش و تب می باشند. [ ۱] رنگ روشن مدفوع یا رنگ تیره ادرار نیز می توانند دیده شوند. [ ۴] سایر سرطان های مجرای صفراوی شامل سرطان کیسه صفرا و آمپول واتر می باشند. [ ۷] عوامل خطر بیماری شامل کلانژیت اسکلروزیس اولیه ( نوعی بیماری التهابی مجرای صفراوی ) ، کولیت زخمی، سیروز، هپاتیت سی، هپاتیت ب، ابتلا به برخی فلوک های کبد و برخی ناهنجاری های مادرزادی می باشند. [ ۱] [ ۳] [ ۸] با این حال بیشتر بیماران هیچ نشانهٔ قابل تشخیصی را بروز نمی دهند. [ ۳] تشخیص شامل آزمایش خون، تصویربرداری پزشکی، آندوسکوپی و جراحی می باشد. [ ۴] تأیید وجود بیماری توسط مشاهده میکروسکوپی سلول های توموری انجام می شود. [ ۴] این سرطان از نوع آدنوکارسینوم ( سرطان غدد و بافت های ترشح کننده موسین ) است. [ ۳] کلانژیوکارسینوما معمولاً در زمانی که تشخیص داده می شود غیرقابل درمان است. [ ۱] در این موارد مراقبت های تسکینی شامل جراحی حذف قطعه ای، شیمی درمانی، پرتودرمانی و استنت انجام می گردند. [ ۱] در حدود یک سوم موارد مجرای صفراوی مشترک و در موارد کمتر شایعی در ساید مناطق مجرای صفراوی، تومور را می توان با جراحی خارج نمود. [ ۱] حتی در موارد جراحی موفق هم شیمی درمانی و پرتودرمانی توصیه می شوند. [ ۱] در برخی موارد خاص هم جراحی شامل پیوند کبد می باشد. [ ۳] حتی پس از جراحی موفق، احتمال بقای ۵ ساله کمتر از ۵۰ درصد است. [ ۶] کلانژیوکارسینوما بیماری نادری در جهان غرب به شمار می رود و میزان ابتلا به آن ۰٫۵–۲ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال است. [ ۱] [ ۶] این میزان در جنوب شرق آسیا که فلوک کبدی شایع می باشد بالاتر است. [ ۵] در برخی نقاط تایلند این میزان به ۶۰ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰نفر در سال می رسد. [ ۵] سن شایع ابتلا به این بیماری در دهه هفتادم زندگی است اگرچه مبتلایان به کلانژیت اسکلروزیس اولیه در دهه ۴۰ زندگی بروز می یابد. [ ۳] اخیراً ابتلا به کلانژیوکارسینوما در کبد در غرب افزایش یافته است. [ ۶]