[ویکی نور] وی میرزا ابو القاسم فرزند حاج محمد علی فرزند حاج هادی نوری تهرانی، مشهور به کلانتر و از علمای بزرگ تهران و از شاگردان شیخ مرتضی انصاری است.
میرزا ابو القاسم در سوم ربیع الثانی سال 1226 در شهر «تهران» به دنیا آمد. مادرش از خانواده ای اهل علم و تقوا بود و پدرش انسانی مؤمن و پاک و علاقه مند به سلسلۀ جلیلۀ روحانیت بود و لذا از همان کودکی فرزند خود را برای فراگیری علوم اسلامی مهیا ساخت.
خاندان «کلانتر» خاندانی مشهور بودند. کلانتر کلمه ای فارسی است به معنای «بزرگتر» و کلان به معنای بزرگ است. به آنان کلانتر می گفتند چرا که وی خواهر زادۀ «محمود خان کلانتر» بوده که در سال قحطی به دست ناصر الدین شاه قاجار به دار آویخته شد.
به خاندان آنان «ثقفی» نیز می گویند چرا که جد آنان منسوب به «مختار بن ابی عبیدة ثقفی»، آن شخصیت مشهور در تاریخ اسلام و آن منتقم خون شهدای کربلا است.
پدر بزرگش «حاج هادی» از تجار پاک شهر نور در استان مازندران بود که به تهران می آید و ساکن آن شهر می شود. یکی از فرزندانش به نام «حاج محمد علی» با خانواده ای اهل علم و روحانی ازدواج می کند که ثمرۀ آن میرزا ابو القاسم، شخصیت فقیه و دانشمند مورد نظر ما است.
میرزا ابو القاسم کلانتر از همان کودکی به فراگیری علوم اسلامی می پردازد و آثار نبوغ و استعداد ذاتی خود را آشکار می سازد. هنوز به ده سالگی نرسیده بود که مقدمات را به پایان می رساند و عبارتهای مشکل و پیچیده را به راحتی بیان می کند. سپس به همراه عموی خود برای ادامۀ تحصیلات به «اصفهان» می رود تا از محضر علمای آن حوزه نیز بهره ببرد.
میرزا ابو القاسم در سوم ربیع الثانی سال 1226 در شهر «تهران» به دنیا آمد. مادرش از خانواده ای اهل علم و تقوا بود و پدرش انسانی مؤمن و پاک و علاقه مند به سلسلۀ جلیلۀ روحانیت بود و لذا از همان کودکی فرزند خود را برای فراگیری علوم اسلامی مهیا ساخت.
خاندان «کلانتر» خاندانی مشهور بودند. کلانتر کلمه ای فارسی است به معنای «بزرگتر» و کلان به معنای بزرگ است. به آنان کلانتر می گفتند چرا که وی خواهر زادۀ «محمود خان کلانتر» بوده که در سال قحطی به دست ناصر الدین شاه قاجار به دار آویخته شد.
به خاندان آنان «ثقفی» نیز می گویند چرا که جد آنان منسوب به «مختار بن ابی عبیدة ثقفی»، آن شخصیت مشهور در تاریخ اسلام و آن منتقم خون شهدای کربلا است.
پدر بزرگش «حاج هادی» از تجار پاک شهر نور در استان مازندران بود که به تهران می آید و ساکن آن شهر می شود. یکی از فرزندانش به نام «حاج محمد علی» با خانواده ای اهل علم و روحانی ازدواج می کند که ثمرۀ آن میرزا ابو القاسم، شخصیت فقیه و دانشمند مورد نظر ما است.
میرزا ابو القاسم کلانتر از همان کودکی به فراگیری علوم اسلامی می پردازد و آثار نبوغ و استعداد ذاتی خود را آشکار می سازد. هنوز به ده سالگی نرسیده بود که مقدمات را به پایان می رساند و عبارتهای مشکل و پیچیده را به راحتی بیان می کند. سپس به همراه عموی خود برای ادامۀ تحصیلات به «اصفهان» می رود تا از محضر علمای آن حوزه نیز بهره ببرد.