[ویکی نور] «الیاس کلانتری»، از دانشمندان ایرانی و فارسی زبان معاصر است. آشنایی وی با علوم اسلامی با مطالعه کتابی در زندگی حضرت رسول اکرم در سن 18 سالگی شروع شد و جاذبه شدیدی برای ادامه مطالعات در وی به وجود آورد و مطالعات او در جهات مختلف علوم اسلامی با سرعت زیاد و کشش شدید قلبی ادامه پیدا کرد. کتاب های زیادی را در علوم اسلامی مطالعه کرد، لیکن بیشتر، کتاب هایی که مربوط به سیره شریف رسول خدا و ائمه معصومین بود، توجه وی را جلب می کرد. شیفتگی ناشی از مطالعات در علوم اسلامی تمامی جهات زندگی او را تحت الشعاع قرار می داد و در عین اشتغال به کار، هر هفته چند جلد کتاب مطالعه می کرد.
همان اوایل مطالعات با کتاب شریف «اصول کافی» آشنا شد و تمام این کتاب (دوره چهار جلدی) را از اول تا آخر خواند.
در جهت پیروی از سنّت شریف نبوی و ائمه معصومین، تصمیم به آشنایی با قرآن گرفت و به حفظ سوره های قرآن کریم مشغول شد. اشتغال به حفظ قرآن، تحول عظیمی در زندگی وی ایجاد کرد، حتی تمایل به ادامه تحصیل - که مدتی آن را ترک کرده بود - مجدداً پیدا شد.
کار مهم دیگر، شرکت در جلسات درسی و سخنرانی های مذهبی بود؛ به طوری که چند سالی فقط سه ساعت و نهایتاً چهار ساعت می خوابید و هیچ وقتی از شبانه روز را در امور غیر ضروری صرف نمی کرد و تمام اینها از برکات اشتغال به حفظ قرآن و مطالعات اسلامی بود.
در سن 23 سالگی با بعضی از مدارس دینی در قم و تهران ارتباط پیدا کرد و با کم کردن کار روزانه، در بعضی از دروس حوزوی شرکت کرد و در سن 25 سالگی وارد دانشکده الهیات دانشگاه تهران شد. در این زمان، اشتغال به حفظ قرآن مجید پایان یافته بود و او شروع به حفظ نهج البلاغه کرد.
عمده تألیفات وی در مورد علوم قرآنی است و آنچه در این زمینه تاکنون از وی چاپ و منتشر شده است عبارت است از:
همان اوایل مطالعات با کتاب شریف «اصول کافی» آشنا شد و تمام این کتاب (دوره چهار جلدی) را از اول تا آخر خواند.
در جهت پیروی از سنّت شریف نبوی و ائمه معصومین، تصمیم به آشنایی با قرآن گرفت و به حفظ سوره های قرآن کریم مشغول شد. اشتغال به حفظ قرآن، تحول عظیمی در زندگی وی ایجاد کرد، حتی تمایل به ادامه تحصیل - که مدتی آن را ترک کرده بود - مجدداً پیدا شد.
کار مهم دیگر، شرکت در جلسات درسی و سخنرانی های مذهبی بود؛ به طوری که چند سالی فقط سه ساعت و نهایتاً چهار ساعت می خوابید و هیچ وقتی از شبانه روز را در امور غیر ضروری صرف نمی کرد و تمام اینها از برکات اشتغال به حفظ قرآن و مطالعات اسلامی بود.
در سن 23 سالگی با بعضی از مدارس دینی در قم و تهران ارتباط پیدا کرد و با کم کردن کار روزانه، در بعضی از دروس حوزوی شرکت کرد و در سن 25 سالگی وارد دانشکده الهیات دانشگاه تهران شد. در این زمان، اشتغال به حفظ قرآن مجید پایان یافته بود و او شروع به حفظ نهج البلاغه کرد.
عمده تألیفات وی در مورد علوم قرآنی است و آنچه در این زمینه تاکنون از وی چاپ و منتشر شده است عبارت است از: