کلارک ارتور

دانشنامه آزاد فارسی

کلارک آرتور. کِلارک، آرتور (۱۹۱۷ـ۲۰۰۸)(Clarke, Arthur)
کِلارک، آرتور
نویسندۀ علمی و علمی ـ تخیلی انگلیسی. طرح سامانه ای از ماهواره های مخابراتی با مدارِ زمینْ ایستا را در ۱۹۴۵ ابداع کرد. آثار او عبارت اند از داستان کوتاه «قراول» (۱۹۵۱) که در ایران با نام راز کیهان، منتشر شد و استنلی کوبریک در ۱۹۶۸ فیلم۲۰۰۱: یک اودیسۀ فضایی را براساس آن ساخت، و داستان های بلند پایان کودکی (۱۹۵۳)، ۲۰۱۰: اودیسه (۱۹۸۲)، ۳۰۰۱: اودیسۀ پایانی (۱۹۹۷)، میعاد با راما(۱۹۹۷) و ریزش غبار ماه (۱۹۹۸). در ماینهد سامرست زاده شد و طی جنگ جهانی دوم در نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در مقام مربی رادار خدمت کرد. سپس، در کینگز کالج لندن در رشتۀ فیزیک تحصیل کرد. در ۱۹۴۶، سال انتشار نخستین داستانش، رئیس انجمن بین سیاره ای بریتانیا شد. در ۱۹۵۶ به سری لانکا نقل مکان کرد. کتاب های علمی عامه پسند او عموماً به کاوش فضایی پرداخته اند؛ آثار تخیلی اش حاکی از اعتقادی خوش بینانه به امکانات بالقوۀ علم و فنّاوری است. آثار غیرتخیلی او عبارت اند از: پروازِ بین سیاره ای (۱۹۵۰) و کاوش فضا (۱۹۵۱)؛ دیگر داستان های علمی ـ تخیلی او عبارت اند از: پیش درآمدی بر فضا (۱۹۵۰)، ماسه های مریخ (۱۹۵۱)، جزیره هایی در آسمان (۱۹۵۲)، پایان دورۀ کودکی (۱۹۵۳)، زمین تاب (۱۹۵۵)، حکایت های گوزن سفید (۱۹۵۷)، و زمان و ستارگان (۱۹۷۲).

پیشنهاد کاربران

بپرس