کلارا پتاچّی ( به ایتالیایی: Clara Petacci ) ( متولد ۲۸ فوریه ۱۹۱۲ – درگذشته در ۲۸ آوریل ۱۹۴۵ ) نامزد بنیتو موسولینی نخست وزیر سابق ایتالیا بود. او در هنگام آشنایی با موسولینی مجرد بود اما سپس ازدواج کرد. اما بعدها به دلایل اختلاف شخصی از او طلاق گرفت و با موسولینی وارد رابطه شد. پتاچی تا آخرین لحظه با موسولینی ماند و هیچ وقت او را تنها نگذاشت. آن دو هنگام فرار در ۲۶ آوریل ۱۹۴۵ دستگیر شدند. و با هم اعدام شدند. سپس جنازه های آنها بر دار شد.
... [مشاهده متن کامل]
پدر کلارا پتاچی، فرانچسکو پتاچی نام داشت که پزشک مخصوص پاپ پیوس نهم بود. خواهرش بازیگر نقش میریام دی سان سروولو بود ( ۳۱ مه ۱۹۲۳–۲۴ مه ۱۹۹۱ ) ؛ که بعنوان میریام پتاچی یا روز میریام نیز شناخته می شود. برادر پتاچی، مارچلو پتاچی، با موسولینی و پتاچی اسیر شد؛ اما، به جای اینکه در دونگو اعدام شود، درهنگام تلاش برای فرار بر اثر تیراندازی کشته شد.
پتاچی با این که با راشل موسولینی ازدواج کرده بود؛ اما، رابطه ای دیرینه با موسولینی داشت. پتاچی ۲۸ سال از موسولینی جوان تر بود.
بخشی از مکاتبات آن ها در بایگانی ملی هنوز هم مورد مناقشه است، که دلیل آن رعایت حریم خصوصی افراد است.
در ۲۷ آوریل ۱۹۴۵، موسولینی و پتاچی به هنگام سفر با کاروان اعضای جمهوری اجتماعی ایتالیا، توسط پارتیزانها به اسارت درآمدند. در ۲۸ آوریل، او و موسولینی را به مزرگرا بردند و تیرباران کردند. روز بعد اجساد موسولینی و پتاچی را به پیاتساله لورتو ( میدان لورتو ) در میلان بردند و به صورت وارونه در جلوی پمپ بنزین اسو آویزان کردند. هنگامیکه جمعیت کمونیستی به سوی اجساد سنگ پرتاب می کردند، از اجساد آنها عکس گرفته شد.
... [مشاهده متن کامل]
پدر کلارا پتاچی، فرانچسکو پتاچی نام داشت که پزشک مخصوص پاپ پیوس نهم بود. خواهرش بازیگر نقش میریام دی سان سروولو بود ( ۳۱ مه ۱۹۲۳–۲۴ مه ۱۹۹۱ ) ؛ که بعنوان میریام پتاچی یا روز میریام نیز شناخته می شود. برادر پتاچی، مارچلو پتاچی، با موسولینی و پتاچی اسیر شد؛ اما، به جای اینکه در دونگو اعدام شود، درهنگام تلاش برای فرار بر اثر تیراندازی کشته شد.
پتاچی با این که با راشل موسولینی ازدواج کرده بود؛ اما، رابطه ای دیرینه با موسولینی داشت. پتاچی ۲۸ سال از موسولینی جوان تر بود.
بخشی از مکاتبات آن ها در بایگانی ملی هنوز هم مورد مناقشه است، که دلیل آن رعایت حریم خصوصی افراد است.
در ۲۷ آوریل ۱۹۴۵، موسولینی و پتاچی به هنگام سفر با کاروان اعضای جمهوری اجتماعی ایتالیا، توسط پارتیزانها به اسارت درآمدند. در ۲۸ آوریل، او و موسولینی را به مزرگرا بردند و تیرباران کردند. روز بعد اجساد موسولینی و پتاچی را به پیاتساله لورتو ( میدان لورتو ) در میلان بردند و به صورت وارونه در جلوی پمپ بنزین اسو آویزان کردند. هنگامیکه جمعیت کمونیستی به سوی اجساد سنگ پرتاب می کردند، از اجساد آنها عکس گرفته شد.
