کل کن. [ ] ( اِ ) نام گیاهی است اما قرأت کلمه مشکوک است. ( تذکرة الاولیاء ج 2 ص 326 و 328 ) : ابوسعید هفت سال دیگر در بیابان گشت و کل کن می خورد و با سباع می بود. ( تذکرة الاولیاء ). فلان کس چندین سال است تا کل کن می خورد... ( تذکرة الاولیا ). و رجوع به کلکنک شود.
