کل چکاد. [ ک َ چ َ ] ( ص مرکب ) آنکه موی او از دو جانب پیشانی رفته است. اَجلَح. ( زمخشری ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || ( اِ مرکب ) رنج و آزار از کچلی سر. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ) .
فرهنگ فارسی
آنکه موی او از دو جانب پیشانی رفته است .یا رنج و آزار از کچلی سر.