کفرا

لغت نامه دهخدا

کفرا. [ ک ُ ] ( اِ ) بهار خرما راگویند یعنی شکوفه خرما. ( برهان ) ( آنندراج ). شکوفه ٔخرمابن. ( ناظم الاطباء ). بعضی گویند پوست بهار درخت خرمای ماده باشد و آن را کفراه با زیادتی هاء و کفری بجای الف یای حطی هم می گویند با تشدید ثالث در عربی. ( برهان ) ( آنندراج ). پوست و غلاف شکوفه خرمابن ماده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به کفری [ ک ُ ف را ] شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس