[ویکی فقه] کفر اکثریت (قرآن). اکثریت مردم کافر هستند و به خدا ایمان نمی آورند.
ومآ اکثر الناس ولو حرصت بمؤمنین.(و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشی، ایمان نمی آورند!) تعبیر به" حرص" دلیل بر علاقه و ولع شدید پیامبر صلی الله علیه و آله به ایمان مردم بود، ولی چه سود، تنها اصرار و ولع او کافی نبود، قابلیت زمینه ها نیز شرط است جایی که فرزندان یعقوب که در خانه وحی و نبوت بزرگ شدند این چنین گرفتار طوفانهای هوا و هوس می شوند، تا آنجا که می خواهند برادر خویش را نابود کنند چگونه می توان انتظار داشت که همه مردم، بر دیو هوس و غول شهوت چیره شوند و یکباره همگی بطور کامل رو به سوی خدا آورند؟ این جمله ضمنا یک نوع دلداری و تسلی خاطر برای پیامبر است که او، هرگز از اصرار مردم بر کفر و گناه، خسته و مایوس نشود، و از کمی همسفران در این راه ملول نگردد، چنان که در آیات دیگر قرآن نیز می خوانیم: فلعلک باخع نفسک علی آثارهم ان لم یؤمنوا بهذا الحدیث اسفا: " ای پیامبر گویی می خواهی به خاطر ایمان نیاوردن آنها به این قرآن جان خود را از شدت تاسف از دست بدهی".
ایمان به حقانیت قرآن
بیش تر انسان ها به حقانیت قرآن ایمان ندارند.افمن کان علی بینة من ربه ویتلوه شاهد منه ومن قبله کتـب موسی اماما ورحمة... فلاتک فی مریة منه انه الحق من ربک ولـکن اکثر الناس لایؤمنون.(آیا آن کس که دلیل آشکاری از پروردگار خویش دارد، و بدنبال آن، شاهدی از سوی او می باشد، و پیش از آن، کتاب موسی که پیشوا و رحمت بود (گواهی بر آن می دهد، همچون کسی است که چنین نباشد)؟! آنها (حق طلبان و حقیقت جویان) به او (که دارای این ویژگیهاست،) ایمان می آورند! و هر کس از گروه های مختلف به او کافر شود، آتش وعده گاه اوست! پس، تردیدی در آن نداشته باش که آن حق است از پروردگارت! ولی بیشتر مردم ایمان نمی آورند! )
نشانه حقانیت دعوت پیامبر
از سه راه روشن حقانیت دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم به ثبوت رسیده است. نخست قرآن که بینه و دلیل روشنی است در دست او. دوم کتب آسمانی پیشین که نشانه های او را دقیقا بیان کرده، و پیروان این کتب در عصر پیامبر آنها را به خوبی می شناختند و به همین دلیل در انتظار او بودند. سوم پیروان فداکار و مؤمنان مخلص که بیانگر صدق دعوت او و گفتار او می باشند زیرا یکی از نشانه های حقانیت یک مکتب اخلاص و فداکاری و عقل و درایت و ایمان پیروان آن مکتب است، چرا که هر مکتبی را از پیروانش می توان شناخت!. آیا با وجود این دلائل زنده می توان او را با مدعیان دیگر قیاس کرد و یا در صدق دعوتش تردید نمود؟ .. تلک ءایـت الکتـب والذی انزل الیک من ربک الحق ولـکن اکثر الناس لایؤمنون.(...اینها آیات کتاب (آسمانی) است؛ و آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، حقّ است؛ ولی بیشتر مردم ایمان نمی آورند!) ولقد صرفنا للناس فی هـذا القرءان من کل مثل فابی اکثر الناس الا کفورا.(ما در این قرآن، برای مردم از هر چیز نمونه ای آوردیم (و همه معارف در آن جمع است)؛ اما بیشتر مردم (در برابر آن، از هر کاری) جز انکار، ابا داشتند!)
ایمان به قیامت
...
ومآ اکثر الناس ولو حرصت بمؤمنین.(و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشی، ایمان نمی آورند!) تعبیر به" حرص" دلیل بر علاقه و ولع شدید پیامبر صلی الله علیه و آله به ایمان مردم بود، ولی چه سود، تنها اصرار و ولع او کافی نبود، قابلیت زمینه ها نیز شرط است جایی که فرزندان یعقوب که در خانه وحی و نبوت بزرگ شدند این چنین گرفتار طوفانهای هوا و هوس می شوند، تا آنجا که می خواهند برادر خویش را نابود کنند چگونه می توان انتظار داشت که همه مردم، بر دیو هوس و غول شهوت چیره شوند و یکباره همگی بطور کامل رو به سوی خدا آورند؟ این جمله ضمنا یک نوع دلداری و تسلی خاطر برای پیامبر است که او، هرگز از اصرار مردم بر کفر و گناه، خسته و مایوس نشود، و از کمی همسفران در این راه ملول نگردد، چنان که در آیات دیگر قرآن نیز می خوانیم: فلعلک باخع نفسک علی آثارهم ان لم یؤمنوا بهذا الحدیث اسفا: " ای پیامبر گویی می خواهی به خاطر ایمان نیاوردن آنها به این قرآن جان خود را از شدت تاسف از دست بدهی".
ایمان به حقانیت قرآن
بیش تر انسان ها به حقانیت قرآن ایمان ندارند.افمن کان علی بینة من ربه ویتلوه شاهد منه ومن قبله کتـب موسی اماما ورحمة... فلاتک فی مریة منه انه الحق من ربک ولـکن اکثر الناس لایؤمنون.(آیا آن کس که دلیل آشکاری از پروردگار خویش دارد، و بدنبال آن، شاهدی از سوی او می باشد، و پیش از آن، کتاب موسی که پیشوا و رحمت بود (گواهی بر آن می دهد، همچون کسی است که چنین نباشد)؟! آنها (حق طلبان و حقیقت جویان) به او (که دارای این ویژگیهاست،) ایمان می آورند! و هر کس از گروه های مختلف به او کافر شود، آتش وعده گاه اوست! پس، تردیدی در آن نداشته باش که آن حق است از پروردگارت! ولی بیشتر مردم ایمان نمی آورند! )
نشانه حقانیت دعوت پیامبر
از سه راه روشن حقانیت دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم به ثبوت رسیده است. نخست قرآن که بینه و دلیل روشنی است در دست او. دوم کتب آسمانی پیشین که نشانه های او را دقیقا بیان کرده، و پیروان این کتب در عصر پیامبر آنها را به خوبی می شناختند و به همین دلیل در انتظار او بودند. سوم پیروان فداکار و مؤمنان مخلص که بیانگر صدق دعوت او و گفتار او می باشند زیرا یکی از نشانه های حقانیت یک مکتب اخلاص و فداکاری و عقل و درایت و ایمان پیروان آن مکتب است، چرا که هر مکتبی را از پیروانش می توان شناخت!. آیا با وجود این دلائل زنده می توان او را با مدعیان دیگر قیاس کرد و یا در صدق دعوتش تردید نمود؟ .. تلک ءایـت الکتـب والذی انزل الیک من ربک الحق ولـکن اکثر الناس لایؤمنون.(...اینها آیات کتاب (آسمانی) است؛ و آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، حقّ است؛ ولی بیشتر مردم ایمان نمی آورند!) ولقد صرفنا للناس فی هـذا القرءان من کل مثل فابی اکثر الناس الا کفورا.(ما در این قرآن، برای مردم از هر چیز نمونه ای آوردیم (و همه معارف در آن جمع است)؛ اما بیشتر مردم (در برابر آن، از هر کاری) جز انکار، ابا داشتند!)
ایمان به قیامت
...
wikifeqh: کفر_اکثریت_(قرآن)