[ویکی نور] کفایة الخصام، ترجمه «غایة المرام و حجة الخصام فی تعیین الإمام من طریق الخاص و العام»، تألیف سید هاشم بحرانی (متوفی 1107ق) است که به قلم محمدتقی دزفولی (متوفی 1295ق) به فارسی روان و سلیس، ترجمه و توسط محمدحسین صفاخواه، تصحیح شده است.
«غایة المرام»، مجموعهاى از روایات سیره نبوی(ص) و از پربارترین منابعى است که در پرتو مشعل درخشنده پیامبر(ص) و خاندان معصومش(ص)، به تفسیر کتاب الله پرداخته است. این کتاب، از امهات کتب شیعه و از بهترین متون در موضوع خود بشمار رفته و روایات آن، گوشههاى مختلف از زوایاى تاریک تاریخ اسلام را روشن ساخته است.
در اثر حاضر، سعى بلیغ و قلم شیوا فریاد رساى مصنف و مترجم در اثبات فضایل و مناقب و ولایت و امامت امیرالمؤمنین(ع) کاملا هویداست.
در این کتاب، همان گونه که بر خواننده دقیق و منصف کتاب آشکار است، آنچه از مدارک کتاب و توضیح بر فقرات احادیث لازم بود، در پىنویس آورده شده، تا خواننده را بر فهم احادیث معین باشد.
این ترجمه، تقریبا ترجمهای آزاد بوده و مترجم، مطالب زیادی را به ترجمه افزوده است؛ بهعنوان مثال، در ابتدای هر باب، بخشی به عنوان «نگاهى به باب» افزوده شده که سیر کوتاهى است بر موضوعات و احادیث مندرج در هر باب و یا در انتهای هر باب، بخشی بهعنوان «پیوست» آمده که عبارت است از آنچه از احادیث که در موضوع هر باب است و مصنف متذکر آن نگردیده و یا بحثها و توضیحاتى که در موضوع هر باب بوده است.
بهعنوان مثال، در نگاهی به باب اول، به این موضوع اشاره گردیده که داستان صدر و آغاز خلقت، ماجرایى است زیبا و جذاب، که مراجعه و توجه به روایات وارده در این مورد، ضمن آنکه هیچ منبع دیگرى هم غیر از منابع روایى یافت نمىشود و به این رخداد جز از این طریق راهى نیست، قلب هر شیعه را سرشار از شعف و شادى و سرور مىنماید؛ زیرا درمىیابد که در پیشگاه باعظمت الهى افرادى گرانقدر را مىتوان یافت که اگر اراده خلقت ایشان نمىبود، هستى جامه وجود نمىپوشید و جلوههاى گوناگون آفرینش به منصه ظهور نمىرسید. خوشبختانه روایات در مورد نخستین مخلوقات الهیه بهفراوانى و وفور در منابع اسلامى یافت مىشود و این معنى در روایات وارده از اهل سنت و جماعت به میزان قابل توجهى وجود دارد و کتب معتبر عامه متذکر و مبین این شگفتىاند و مؤلف محترم در این زمینه با تتبع و تفحص در منابع گوناگون، شواهد فراوانى را از کتابهایى چون: «فرائد السمطین» حموینى، موفق بن احمد خوارزمى در «مناقب»، احمد حنبل در مسند خویش، ابن مغازلى شافعى در «مناقب»، ابن شیرویه دیلمى در کتاب «فردوس»، صاحب «مناقب الفاخرة»، از انس بن مالک و دیگر کتب آوردهاند. خلاصه مقال آنکه فرق مختلفه مسلمان - هرکدام بر اساس باور خویش - بر این اعتقادند که خلقت مخلوقاتى مقدّم بر دیگر مخلوقات صورت پذیرفته و این تقدم بر اساس تقرب این بزرگواران نزد حضرت ربّ العزة بوده است و نهتنها باید این مطلب پذیرفته آید، بلکه این نکته نیز حتما مورد قبول قرار گیرد که خلقت ماسوى، به طفیل خلقت و وجود وجیهان عند اللّه صورت پذیرفته است.
«غایة المرام»، مجموعهاى از روایات سیره نبوی(ص) و از پربارترین منابعى است که در پرتو مشعل درخشنده پیامبر(ص) و خاندان معصومش(ص)، به تفسیر کتاب الله پرداخته است. این کتاب، از امهات کتب شیعه و از بهترین متون در موضوع خود بشمار رفته و روایات آن، گوشههاى مختلف از زوایاى تاریک تاریخ اسلام را روشن ساخته است.
در اثر حاضر، سعى بلیغ و قلم شیوا فریاد رساى مصنف و مترجم در اثبات فضایل و مناقب و ولایت و امامت امیرالمؤمنین(ع) کاملا هویداست.
در این کتاب، همان گونه که بر خواننده دقیق و منصف کتاب آشکار است، آنچه از مدارک کتاب و توضیح بر فقرات احادیث لازم بود، در پىنویس آورده شده، تا خواننده را بر فهم احادیث معین باشد.
این ترجمه، تقریبا ترجمهای آزاد بوده و مترجم، مطالب زیادی را به ترجمه افزوده است؛ بهعنوان مثال، در ابتدای هر باب، بخشی به عنوان «نگاهى به باب» افزوده شده که سیر کوتاهى است بر موضوعات و احادیث مندرج در هر باب و یا در انتهای هر باب، بخشی بهعنوان «پیوست» آمده که عبارت است از آنچه از احادیث که در موضوع هر باب است و مصنف متذکر آن نگردیده و یا بحثها و توضیحاتى که در موضوع هر باب بوده است.
بهعنوان مثال، در نگاهی به باب اول، به این موضوع اشاره گردیده که داستان صدر و آغاز خلقت، ماجرایى است زیبا و جذاب، که مراجعه و توجه به روایات وارده در این مورد، ضمن آنکه هیچ منبع دیگرى هم غیر از منابع روایى یافت نمىشود و به این رخداد جز از این طریق راهى نیست، قلب هر شیعه را سرشار از شعف و شادى و سرور مىنماید؛ زیرا درمىیابد که در پیشگاه باعظمت الهى افرادى گرانقدر را مىتوان یافت که اگر اراده خلقت ایشان نمىبود، هستى جامه وجود نمىپوشید و جلوههاى گوناگون آفرینش به منصه ظهور نمىرسید. خوشبختانه روایات در مورد نخستین مخلوقات الهیه بهفراوانى و وفور در منابع اسلامى یافت مىشود و این معنى در روایات وارده از اهل سنت و جماعت به میزان قابل توجهى وجود دارد و کتب معتبر عامه متذکر و مبین این شگفتىاند و مؤلف محترم در این زمینه با تتبع و تفحص در منابع گوناگون، شواهد فراوانى را از کتابهایى چون: «فرائد السمطین» حموینى، موفق بن احمد خوارزمى در «مناقب»، احمد حنبل در مسند خویش، ابن مغازلى شافعى در «مناقب»، ابن شیرویه دیلمى در کتاب «فردوس»، صاحب «مناقب الفاخرة»، از انس بن مالک و دیگر کتب آوردهاند. خلاصه مقال آنکه فرق مختلفه مسلمان - هرکدام بر اساس باور خویش - بر این اعتقادند که خلقت مخلوقاتى مقدّم بر دیگر مخلوقات صورت پذیرفته و این تقدم بر اساس تقرب این بزرگواران نزد حضرت ربّ العزة بوده است و نهتنها باید این مطلب پذیرفته آید، بلکه این نکته نیز حتما مورد قبول قرار گیرد که خلقت ماسوى، به طفیل خلقت و وجود وجیهان عند اللّه صورت پذیرفته است.
wikinoor: کفایة_الخصام