کف روب

کف روب، ترال یا گوفه ( به انگلیسی: Trawl ) تور ماهی گیری بزرگی به شکل قیف است که از دو طرف به تخته هایی متصل است و معمولاً به دنبال شناور در بستر دریا کشیده می شود. گوفه واژه ای فارسی است.
البته گوفه کشی پیش تر به این شکل نبود. در حال حاضر با پیش رفت تکنولوژی گوفه کشی را مانند دیگر ابزارهای صید و شکار به امری مخرب تبدیل کرده اند.
کف روبی یا گوفه کشی نوعی روش ماهی گیری است که در آن با کشیدن تور در آب توسط یک یا چند شناور، ماهی گیری می کنند. توری که برای این کار استفاده می گردد نیز ترال نامیده می شود.
شناوری که برای کف روبی استفاده می شود گوفه کش نامیده می شود. این شناورها در اندازه های متفاوت وجود دارند، از قایق های کوچک با قدرت تنها ۳۰ اسب بخار موتور یا شناورهایی با کارخانه های بزرگ با بیش از ۱۰٬۰۰۰ اسب بخار را شامل می شود. ترال را می توان با یک قایق صیادی کوچک ( ترال تکی ) یا دو شناور مخصوص ترال انجام داد ( ترال جفتی ) ترال را می توان با ترولینگ ( trolling ) مقایسه نمود، با این تفاوت که به جای قلاب ماهیگیری، تور گوفه توسط شناور، کشیده می شود. ضمن اینکه صید بروش ترولینگ برای ماهیگیری تفریحی و تجاری استفاده می گردد، در حالی که ترال عمدتاً برای صید تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. نمونه برداری های علمی یا مطالعاتی، یکی دیگر از موارد استفاده از ترال می باشد.
هنگامی که از دو شناور جهت ترال میانی استفاده می شود ( ترال جفتی ) ، گسترش افقی تور، توسط شناورها بسیار اهمیت دارد، برای این کار از دو ریسمان که به هر شناور متصل است استفاده می گردد. با این حال، ترال تک شناور، رایج تر است. در اینجا، از درهای ترال ( این درها با عنوان «تخته صید» شناخته می شود ) جهت گسترش افقی تورها استفاده می گردد. درب ترال در اندازه ها و اشکال مختلف در دسترس هستند و ممکن است به صورت تخصصی در ارتباط با کف نگه داشتن ( ترال کف ) یا بالا ماندن ( ترال میانی ) استفاده شوند. در تمام موارد، با استفاده از شکل هیدرودینامیکی خود اساساً به عنوان درهای بال عمل کرده و باعث گسترش افقی تور می شوند. برای اینکه این بال ها در حالت عادی قرار داشته باشند باید با سرعتی معین، توسط شناور کشیده شوند. این سرعت متفاوت است اما معمولاً در محدوده ۲٫۵تا۴٫۰ گره می باشد. بازکردن عمودی تور کف روب استفاده از بویه های شناور در لبه فوقانی ( "floatline « ) و وزنه هایی بر روی لبه پایین تر از دهان تور ( »footrope" ) قرار دارند، انجام می پذیرد. تنظیمات footrope متفاوت بوده و طبق شکل بالا مورد انتظار می باشد. این تنظیمات بیشتر بر ناهمواری کف و استحکام footrope برای جلوگیری از آسیب رسیدن به تور طرح ریزی می گردد. این طراحی برای صید میگو، ماهی صدف، ماهی روغنی، حلزون اسکالوپ و بسیاری دیگر استفاده می گردد. تورهای ترال دارای شبکه های قیفی شکل در انتهای خود هستند که بسته می باشد و ماهی ها در آن جمع می شوند. در پایان عملیات صید دهانه انتهایی آن، جهت تخلیه ماهی ها باز می شود. تورهای ترال را می توان برای پژوهش های دریایی از کف اقیانوسها، از نظر چشمه و شکل اصلاح نمود. [ ۱]