کـوشن

اصطلاحات کادوسی ( مخصوصا اصطلاحات کشاورزی ) در مناطق ترک نشین ایران و حتی کشور آذربایجان و ارمنستان زیاد است.
برای مثال: رستو ( rastov ) - خکو ( xakov ) - شیمو ( shimov ) و . . . .
در ضمن کلمه او - آو ( av - ov ) در کادوس به معنی آب میباشد که در خیلی از نامهای مناطق کادوس نشین به وفور دیده میشود.
مثال: میشو ( mishov ) که یه رشته کوه در شهرستان مرند می باشد. میو ( miyov ) نام یک روستا در شهرستان مرند که اسم فعلی آن میاب می باشد.

مانند ویدیو که عربها فیدیو تلفظ میکنن
کوشن یعنی حومه کشاورزی و چراگاهی یک روستا
درواقع کوشن جایی هست که مردم یک روستا حق ندارن کفش شان را بیرون ان بگذارن
حد و مرز یک روستا را کوشن میگویند

کاشتن / کاشن / کوشن
رد پای این واژه در سروده های پهلوی شیخ صفی الدین اردبیلی نیز دیده می شود:
همان هوی همان هوی همان هوی / همان کوشن، همان دشت و همان کوی
اژ واجم اویان تنها چو من بور / به هر شهری شوم هی های و هی هوی
کوشن یکی از انبوه واژه های بارمانده از زبان پهلوی در زبان کنونی مردم آذربایگان است.

در حیدر بابای شهریار واژه ی کؤشن آمده است :
حیدربابا ، قورى گؤلوْن قازلارى
گدیکلرین سازاخ چالان سازلارى
کَت کؤشنین پاییزلارى ، یازلارى
بیر سینما پرده سىی دیر گؤزوْمده
تک اوْتوروب ، سئیر ائده رم اؤزوْمده
حیدر بابا غاز های قوری گل یادش بخیر
جیرجرک ها و حشرات آوازخوانش در دامنه ها یادش بخیر
بهار و پاییز های صحرا ( کؤشن ) و روستا یادش بخیر
گویی در خیال و خاطرم به پرده ی سینما شباهت دارند که در تنهایی ها به تماشایش می نشینم و به گشت و گذار می پردازم .