کعانب
لغت نامه دهخدا
- کعانب الرأس ؛ آگندگی و گرهی در سر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ج ِ کُعانِب. ( منتهی الارب ). رجوع به کعانب شود.
کعانب. [ ک ُ ن ِ ] ( ع ص ) کوتاه. ( منتهی الارب ) || ( اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، کَعانِب.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید