کظوم

لغت نامه دهخدا

کظوم. [ ک َ ] ( ع ص ) ستوری که نشخوار نکند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).

کظوم. [ ک ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ کاظم. || ( مص ) مصدر دیگر است برای کظم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس