کظره

لغت نامه دهخدا

( کظرة ) کظرة. [ ک ُ رَ ] ( ع اِ ) جای گرده از درون حیوان چون گرده را برآرند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ، کُظَر. || جای رخنه از کمان که در آن حلقه زه واقع میشود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ج ، کُظَر.

پیشنهاد کاربران

بپرس