( کظامة ) کظامة. [ ک ِ م َ ] ( ع اِ ) دهانه رودبار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مخرج بول زنان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || چاهی پهلوی چاه دیگر که در میانه آنهادر زیر زمین آبراهه ای باشد که بدان آب آن چاه به چاه دیگر رود. || حلقه ای بر سر بازوی ترازو که بندهای کفه را بدان بندند. || دوالی که بر گوشه بالایین کمان بندند. || یکی از دو انتهای کمان. || مسمار ترازو. || ریسمانی که بدان بینی شتر را بندند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || پی که بر پر تیر پیچند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || جای پر از تیر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ، کظائم ( در همه معانی ).
