کظام

لغت نامه دهخدا

کظام. [ ک ِ ] ( ع اِ ) سربند هرچیزی و هرآنچه چیزی را مسدود کند و شکافی را پر نماید. || استواری و پایداری و قرار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). منه اخذ بکظام الامر؛ ای بالثقة.

پیشنهاد کاربران

بپرس