کشکول شیخ بهایی

کَشْکول شیخ بهایی
جُنگ مانندی از مطالب گوناگون به نظم و نثر فارسی و عربی تألیف شیخ بهایی. مؤلف این کتاب را، در ۱۰۳۰/۱۰۳۱ش، در پنج بخش با موضوعات متعددی، ازجمله ادبیات، فقه و تفسیر، اخلاق، ریاضی و نجوم در مصر نوشت. این اثر گزیدۀ مطالبی است، بیشتر در قالب حکایات، که شیخ بهایی طی مطالعات و سفرهای خود، از منابع گوناگون برگرفته و آن ها را در یک جا گرد آورده است؛ از این رو، محتوا و زبان آن یک دست نیست. گاهی مطالب طنز آمیز نیز، در میانۀ متن دیده می شود. شیوۀ تألیف این کتاب مانند مَخْلاة، کتاب دیگر شیخ بهایی، است، با این تفاوت که مطالب کشکول تازگی بیشتری دارد. این اثر، که در سال های پختگی شیخ بهایی نوشته شده، از مشهورترین آثار اوست و به سبب حسن انتخاب و دربرداشتن بعضی مطالب، که ظاهراً مرجع اصلی آن ها موجود نیست، اهمیت دارد. کشکول بارها به چاپ رسیده است (بولاق، ۱۲۶۶ق). قسمت های عربی اثر توسط ایثم کردستانی و ملامحمد باکویی به فارسی درآمده است.