کشورهای پساشوروی ( انگلیسی: Post - Soviet states ) همچنین مشهور به اتحاد شوروی سابق ( انگلیسی: former Soviet Union ( اختصاری FSU ) ) یا جماهیر شوروی سابق ( انگلیسی: former Soviet Republics ) ؛ ۱۵ کشور مستقل بودند که در دسامبر ۱۹۹۱ از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی پس از فروپاشی، بیرون آمدند. همچنین روسیه که به عنوان کشور جایگزین اتحاد شوروی شناخته شد. در ۱۱ مارس ۱۹۹۰، لیتوانی نخستین کشوری بود که اعلام استقلال کرد و در پی آن استونی و لتونی در ماه اوت ۱۹۹۱. هر سه کشور بالتیک بازگشت و تداوم کشورهای اصلی که پیش از پیوستن شان به اتحاد شوروی وجود داشتند را اعلام کردند. در پی آن ۱۲ جمهوری باقی مانده نیز کناره گیری کردند. ۱۲ کشور از ۱۵ کشور ( یعنی به استثنای کشورهای دریای بالتیک ) در ابتدا کشورهای مستقل همسود یا CIS را تشکیل داده و بیشترشان به سازمان پیمان امنیت جمعی ( CSTO ) پیوستند، در حالی که کشورهای بالتیک روی عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو متمرکز شدند.
... [مشاهده متن کامل]
۱۵ کشور پس از شوروی به طور کلی به پنج گروه زیر تقسیم شدند که هر گروه ویژگی ها و دارایی های مشترکی دارند، نه فقط عوامل جغرافیایی و فرهنگی بلکه در تاریخچه و سرگذشتی که در روابط با روسیه داشته اند. علاوه بر این ها تعدادی کشور در واقع مستقل هستند که اعلام خودمختاری کرده و از ملیت پیشین خودشان جدا شده اند اما به صورت بین المللی کشورهای به رسمیت شناخته شده ای نیستند ( مراجعه شود به درگیری های جدایی خواهی ) .
فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نتیجه ای بود که در برابر زمینه رکود کلی و حتی پس روی اقتصادی رخ داد. همان طور که گاسپلن ( کمیته برنامه ریزی شوروی سابق ) چرخه تولید را در خطوط تولید سراسر اس اس آر ( جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی ) تنظیم کرده بود از کار افتاد، همراه آن ارتباطات اقتصادی بین - جمهوری ای نیز شکستند که حتی به سمت رکود اقتصادی جدی تری در اقتصادهای پس از شوروی می رفت.
بیشتر کشورهای شوروی سابق طی ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱ شروع به گذار به اقتصاد بازاری کردند و فعالیت هایی را برای بازسازی سیستم های اقتصادی خود انجام دادند که هر یک نتایج متفاوتی داشت. با افت ۴۰ درصدی تولید ناخالص داخلی ( GDP ) بین ۱۹۹۰ و ۱۹۹۵، این فرایند شیب گذار نزولی جدی را آغاز کرد. این شیب نزولی GDP از رکود بزرگ ایالات متحده بین ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۴ به میزان ۲۷ درصد شدید تر بود. تنظیم مجدد مالی و دارایی عمومی در ارتباط با اصول اقتصاد بازار به شکل چشم گیری مخارج اختصاصی سلامت، تحصیل و دیگر برنامه های اجتماعی را کاهش داد که موجب فقر و تنگدستی شدید شد. صدمه های اقتصادی همراه با خصوصی سازی عمده، باعث مرگ و میر حدود ۱ میلیون کارگر سالخورده در سراسر بلوک شوروی سابق در دهه ۱۹۹۰ شد.
... [مشاهده متن کامل]
۱۵ کشور پس از شوروی به طور کلی به پنج گروه زیر تقسیم شدند که هر گروه ویژگی ها و دارایی های مشترکی دارند، نه فقط عوامل جغرافیایی و فرهنگی بلکه در تاریخچه و سرگذشتی که در روابط با روسیه داشته اند. علاوه بر این ها تعدادی کشور در واقع مستقل هستند که اعلام خودمختاری کرده و از ملیت پیشین خودشان جدا شده اند اما به صورت بین المللی کشورهای به رسمیت شناخته شده ای نیستند ( مراجعه شود به درگیری های جدایی خواهی ) .
فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نتیجه ای بود که در برابر زمینه رکود کلی و حتی پس روی اقتصادی رخ داد. همان طور که گاسپلن ( کمیته برنامه ریزی شوروی سابق ) چرخه تولید را در خطوط تولید سراسر اس اس آر ( جمهوری های اتحاد جماهیر شوروی ) تنظیم کرده بود از کار افتاد، همراه آن ارتباطات اقتصادی بین - جمهوری ای نیز شکستند که حتی به سمت رکود اقتصادی جدی تری در اقتصادهای پس از شوروی می رفت.
بیشتر کشورهای شوروی سابق طی ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱ شروع به گذار به اقتصاد بازاری کردند و فعالیت هایی را برای بازسازی سیستم های اقتصادی خود انجام دادند که هر یک نتایج متفاوتی داشت. با افت ۴۰ درصدی تولید ناخالص داخلی ( GDP ) بین ۱۹۹۰ و ۱۹۹۵، این فرایند شیب گذار نزولی جدی را آغاز کرد. این شیب نزولی GDP از رکود بزرگ ایالات متحده بین ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۴ به میزان ۲۷ درصد شدید تر بود. تنظیم مجدد مالی و دارایی عمومی در ارتباط با اصول اقتصاد بازار به شکل چشم گیری مخارج اختصاصی سلامت، تحصیل و دیگر برنامه های اجتماعی را کاهش داد که موجب فقر و تنگدستی شدید شد. صدمه های اقتصادی همراه با خصوصی سازی عمده، باعث مرگ و میر حدود ۱ میلیون کارگر سالخورده در سراسر بلوک شوروی سابق در دهه ۱۹۹۰ شد.
کشورهای پساشوروی
اتحاد شوروی سابق
جماهیر شوروی سابق
post soviet states
اتحاد شوروی سابق
جماهیر شوروی سابق