کشورهای حوزه دریای بالتیک در شمال شرق اروپا قرار دارند و شامل کشورهای لیتوانی، لتونی و استونی هستند. کشورهای پساشوروی ۱۵ کشور مستقل بودند که در دسامبر ۱۹۹۱ از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی پس از فروپاشی، بیرون آمدند. همچنین روسیه که به عنوان کشور جایگزین اتحاد شوروی شناخته شد. در ۱۱ مارس ۱۹۹۰، لیتوانی نخستین کشوری بود که اعلام استقلال کرد و در پی آن استونی آکبیر اعظم و لتونی در ماه اوت ۱۹۹۱. هر سه کشور بالتیک بازگشت و تداوم کشورهای اصلی که پیش از پیوستن شان به اتحاد شوروی وجود داشتند را اعلام کردند. در پی آن ۱۲ جمهوری باقی مانده نیز کناره گیری کردند. ۱۲ کشور از ۱۵ کشور ( یعنی به استثنای کشورهای دریای بالتیک ) در ابتدا کشورهای مستقل همسود یا CIS را تشکیل داده و بیشترشان به سازمان پیمان امنیت جمعی ( CSTO ) پیوستند، در حالی که کشورهای بالتیک روی عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو متمرکز شدند این سه کشور جز ۱۵ کشوری هستند که متعلق به شوری سابق بوده که پساشوروی مستقل شده و هر سه کشور عضو اتحادیه اروپا هستند.
استفاده از لفظ "کشورهای بالتیک" ( "ملت ها", یا مشابه آن ) ( استونیایی: Balti riigid, Baltimaad; لتونیایی: Baltijas valstis; لیتوانیایی: Baltijos valstybės ) در زمینه ناحیه های فرهنگی، هویت ملی، یا زبانی ابهام آفرین است. اکثریت جمعیت های لتونی و لیتوانی بالت هستند در حالی که اکثریت در استونی از نظر زبانی و فرهنگی فینی هستند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستفاده از لفظ "کشورهای بالتیک" ( "ملت ها", یا مشابه آن ) ( استونیایی: Balti riigid, Baltimaad; لتونیایی: Baltijas valstis; لیتوانیایی: Baltijos valstybės ) در زمینه ناحیه های فرهنگی، هویت ملی، یا زبانی ابهام آفرین است. اکثریت جمعیت های لتونی و لیتوانی بالت هستند در حالی که اکثریت در استونی از نظر زبانی و فرهنگی فینی هستند. [ ۱]