[ویکی نور] کشف المحجة یا فانوس از آثار بسیار مهم سید بن طاووس است. کتاب حاضر توسط آقای اسدالله مبشری به فارسی ترجمه گشته است.
مولف در این کتاب فرزند هفت ساله اش محمد و دیگر علاقه مندان به شنیدن سفارش ها، خاطرات، پندها و وصایای کتاب را مخاطب قرار می دهد. وی با یادآوری این نکته که سلامت خاندان از طعن و پاکیزگی آنان از پستی و ناکسی، بزرگ ترین نعمت خداوند است و خداوند متعال دستور داده است که از نعمت هایی که به او عطا شده سخن بگوید.
ترجمه حاضر، ترجمه ای روان و سلیس است که آن را برای فرزندزاده خود حسین مجتهدی نوشته و چنین می گوید: فرزندم، ایزد بی چون را سپاس که در آغاز زندگانی با کتابی آشنا می شوی که علامه کبیر سید بن طاوس، الگوی فضیلت و تقوی در قرن هفتم هجری فرزند خود «محمّد» را به وصیت نوشته است، و علّامه بزرگوار مرحوم حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی، مثل درایت و پرهیز، در محرم سال 1370 قمری در چگونگی کتاب و زندگانی نامه مصنّف ارجمندش، بر آن کتاب طلیعه ای کوتاه رقم زده است، و در آن، با دقّت و کنجکاوی بی مانند خود، از مشایخ و شاگردان او در روایت، و از آثار و تصانیف وی نام برده است، چنانکه بر ده ها کتاب علمی دانشمندان مقدّمه و تعلیقه نگاشته است.
اینک، ترا که تازه به افق بی کران زندگانی چشم گشوده ای و همه چیز را با جلوه ای نو می بینی، و در پی دیدن و دریافتن بدایع جهان هستی گام می زنی، در این دیباچه، فشرده ای از زندگانی نامه این دو بزرگمرد باز می گویم تا پس از سعادت آشنایی با آنان، ارزش والای گفتارشان را چندان که در خور طاقت تو باشد دریابی، و از امواج نور این طرفه گوهران که در جزر و مدّ دریای گوهرزای هستی بدست آمده اند، جذوه ای به نصیب برگیری....
ترجمه کتاب حاضر، در سال 1310 هجری قمری با ترجمه (طرایف) اثر دیگر سیّد علّامه بوسیله جناب طبسی به چاپ رسیده است و ترجمه دیگر آن به قلم استاد بزرگوار آقای آقا سید باقر شهیدی گلپایگانی است که به نام (راه سعادت) به چاپ رسیده است و مترجم از آن نسخه استفاده نموده است.
مولف در این کتاب فرزند هفت ساله اش محمد و دیگر علاقه مندان به شنیدن سفارش ها، خاطرات، پندها و وصایای کتاب را مخاطب قرار می دهد. وی با یادآوری این نکته که سلامت خاندان از طعن و پاکیزگی آنان از پستی و ناکسی، بزرگ ترین نعمت خداوند است و خداوند متعال دستور داده است که از نعمت هایی که به او عطا شده سخن بگوید.
ترجمه حاضر، ترجمه ای روان و سلیس است که آن را برای فرزندزاده خود حسین مجتهدی نوشته و چنین می گوید: فرزندم، ایزد بی چون را سپاس که در آغاز زندگانی با کتابی آشنا می شوی که علامه کبیر سید بن طاوس، الگوی فضیلت و تقوی در قرن هفتم هجری فرزند خود «محمّد» را به وصیت نوشته است، و علّامه بزرگوار مرحوم حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی، مثل درایت و پرهیز، در محرم سال 1370 قمری در چگونگی کتاب و زندگانی نامه مصنّف ارجمندش، بر آن کتاب طلیعه ای کوتاه رقم زده است، و در آن، با دقّت و کنجکاوی بی مانند خود، از مشایخ و شاگردان او در روایت، و از آثار و تصانیف وی نام برده است، چنانکه بر ده ها کتاب علمی دانشمندان مقدّمه و تعلیقه نگاشته است.
اینک، ترا که تازه به افق بی کران زندگانی چشم گشوده ای و همه چیز را با جلوه ای نو می بینی، و در پی دیدن و دریافتن بدایع جهان هستی گام می زنی، در این دیباچه، فشرده ای از زندگانی نامه این دو بزرگمرد باز می گویم تا پس از سعادت آشنایی با آنان، ارزش والای گفتارشان را چندان که در خور طاقت تو باشد دریابی، و از امواج نور این طرفه گوهران که در جزر و مدّ دریای گوهرزای هستی بدست آمده اند، جذوه ای به نصیب برگیری....
ترجمه کتاب حاضر، در سال 1310 هجری قمری با ترجمه (طرایف) اثر دیگر سیّد علّامه بوسیله جناب طبسی به چاپ رسیده است و ترجمه دیگر آن به قلم استاد بزرگوار آقای آقا سید باقر شهیدی گلپایگانی است که به نام (راه سعادت) به چاپ رسیده است و مترجم از آن نسخه استفاده نموده است.
wikinoor: کشف_المحجة_یا_فانوس