کشر

لغت نامه دهخدا

کشر. [ ک َ ] ( ع اِ ) نوعی از آرمیدن با زن. کاشر مثله و لافعل لهما. ( منتهی الارب ).

کشر. [ ک َ ] ( ع مص ) دندان سپید کردن شتر و شیر و نرم خندیدن. ( منتهی الارب ). || تبسم کردن مرد و دندان آشکار کردن. یقال کشر فلان عن اسنانه ؛ ای ابداها یکون فی الضحک و غیره. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

کشر. [ ک َ ش َ ] ( ع اِ ) نان خشک. || خوشه انگور که بارش خورده باشند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

کشر. [ ک َ ش َ ] ( ع مص ) گریختن. ( منتهی الارب ).

کشر. [ ک ُ ش َ ] ( اِخ ) نام موضعی است در صنعای یمن. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

نام موضعی است در صنعای یمن

پیشنهاد کاربران

انتظار میرود، معانی آن را در فعل های مضارع، امر، اسم فاعل و مفعول، و همچنین افعال ثلاثی مزید را بیاورید. تا کار شما کامل گردد. تشکر.
فرمودند: الاکرام بالاتمام.

بپرس