کشتی های لیبرتی ( به انگلیسی: Liberty ships ) کلاسی از کشتی های باربری بودند که در جریان جنگ جهانی دوم در ایالات متحده آمریکا ساخته شدند. با وجود داشتن کانسپتی بریتانیایی، [ ۴] طراحی این کشتی به دلیل سادگی و ساخت ارزان قیمتش توسط ایالات متحده انجام شد. کشتی لیبرتی با تولید انبوه در مقیاسی بی سابقه، برای نشان دادن قدرت صنعتی ایالات متحده در زمان جنگ، ساخته شد. [ ۵]
این کلاس به این دلیل ساخته شد تا سفارشات حمل و نقل بریتانیایی ها را برآورده کند تا به عنوان جایگزینی برای کشتی هایی باشد که از دست رفته بودند. 18 کارخانه کشتی سازی آمریکایی ، ۲۷۱۰ کشتی لیبرتی را بین سالهای ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ ساختند ( به طور متوسط در هر دو روز ۳ کشتی لیبرتی ) [ ۶] که به راحتی تبدیل به بیشترین تعداد از کشتی های تولید شده از طراحی یکسان بود.
این تولیدات آنها مشابه ( البته در مقیاسی بسیار بزرگتر ) تولید "Hog Islander" و همچنین کشتی های مشابه استاندارد شده در دوران جنگ جهانی اول بود.
ازدیاد تلاش ها، تعداد کشتی های ساخته شده، نقش کارگران زن در ساخت آنها و سالم ماندن بعضی از آنها بسیار بیشتر از عمر طراحی شده ۵ ساله شان، دست به دست یکدیگر دادند تا آنها را به سرمایه گذاری طولانی تبدیل کند.
در سال ۱۹۳۶، قانون دریایی تجاری آمریکا یارانه ساخت سالانه ۵۰ کشتی تجاری که می توانستند در زمان جنگ توسط نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان امداد دریایی، که خدمه کشتی های تجاری ایالات متحده را به خدمت گرفته اند، تصویب شد. این تعداد یک بار در سال ۱۹۳۹ و دوباره در سال ۱۹۴۰ دو برابر شد. به ۲۰۰ کشتی در سال رسید. نوع کشتی ها شامل دو تانکر و سه نوع کشتی تجاری بود که همگی با توربین های بخار نیرو می گرفتند. ظرفیت محدود صنعتی، به ویژه برای چرخ دنده های کاهشی، به این معنی بود که تعداد نسبتاً کمی از این کشتی ها ساخته شده اند.
در سال ۱۹۴۰، دولت بریتانیا ۶۰ فروند کشتی باری کلاس اقیانوس پیما را از کارخانه های کشتی سازی آمریکایی برای جایگزینی خسارات جنگی و تقویت ناوگان تجاری سفارش داد. این کشتی ها ساده اما نسبتاً بزرگ ( در آن زمان ) با یک موتور بخار ترکیبی ۲۵۰۰ اسب بخاری ( ۱۹۰۰ کیلووات ) با طراحی منسوخ اما قابل اعتماد بودند. بریتانیا نوع خاص موتور، که بر پایه سوختن زغال سنگ حرارت خود را تأمین می کرد، برای سفارشاتش انتخاب کرد، زیرا در آن زمان معادن زغال سنگ گسترده ای داشت و تولید نفت داخلی قابل توجهی نداشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کلاس به این دلیل ساخته شد تا سفارشات حمل و نقل بریتانیایی ها را برآورده کند تا به عنوان جایگزینی برای کشتی هایی باشد که از دست رفته بودند. 18 کارخانه کشتی سازی آمریکایی ، ۲۷۱۰ کشتی لیبرتی را بین سالهای ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ ساختند ( به طور متوسط در هر دو روز ۳ کشتی لیبرتی ) [ ۶] که به راحتی تبدیل به بیشترین تعداد از کشتی های تولید شده از طراحی یکسان بود.
این تولیدات آنها مشابه ( البته در مقیاسی بسیار بزرگتر ) تولید "Hog Islander" و همچنین کشتی های مشابه استاندارد شده در دوران جنگ جهانی اول بود.
ازدیاد تلاش ها، تعداد کشتی های ساخته شده، نقش کارگران زن در ساخت آنها و سالم ماندن بعضی از آنها بسیار بیشتر از عمر طراحی شده ۵ ساله شان، دست به دست یکدیگر دادند تا آنها را به سرمایه گذاری طولانی تبدیل کند.
در سال ۱۹۳۶، قانون دریایی تجاری آمریکا یارانه ساخت سالانه ۵۰ کشتی تجاری که می توانستند در زمان جنگ توسط نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان امداد دریایی، که خدمه کشتی های تجاری ایالات متحده را به خدمت گرفته اند، تصویب شد. این تعداد یک بار در سال ۱۹۳۹ و دوباره در سال ۱۹۴۰ دو برابر شد. به ۲۰۰ کشتی در سال رسید. نوع کشتی ها شامل دو تانکر و سه نوع کشتی تجاری بود که همگی با توربین های بخار نیرو می گرفتند. ظرفیت محدود صنعتی، به ویژه برای چرخ دنده های کاهشی، به این معنی بود که تعداد نسبتاً کمی از این کشتی ها ساخته شده اند.
در سال ۱۹۴۰، دولت بریتانیا ۶۰ فروند کشتی باری کلاس اقیانوس پیما را از کارخانه های کشتی سازی آمریکایی برای جایگزینی خسارات جنگی و تقویت ناوگان تجاری سفارش داد. این کشتی ها ساده اما نسبتاً بزرگ ( در آن زمان ) با یک موتور بخار ترکیبی ۲۵۰۰ اسب بخاری ( ۱۹۰۰ کیلووات ) با طراحی منسوخ اما قابل اعتماد بودند. بریتانیا نوع خاص موتور، که بر پایه سوختن زغال سنگ حرارت خود را تأمین می کرد، برای سفارشاتش انتخاب کرد، زیرا در آن زمان معادن زغال سنگ گسترده ای داشت و تولید نفت داخلی قابل توجهی نداشت.
wiki: کشتی لیبرتی