کشتی خارک

کشتی خارک یک کشتی پشتیبانی، سوخت رسان و تدارکاتی ۳۳ هزارتنی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با شماره بدنه ۴۳۱ بود که در سال ۱۹۷۷ توسط کارخانجات دریایی سوان هانتر به سفارش ایران در بریتانیا ساخته شد. خارک دو خواهر دیگر هم داشت که به دلیل وقوع انقلاب ۱۳۵۷ هرگز ساخته نشدند. با وقوع انقلاب، انگلیس از تحویل همان یک فروند هم طفره رفت اما با تلاش حقوقی مقامات ایرانی در ۱۹۸۴ و درست در خلال جنگ ایران و عراق و جنگ نفت کش ها به ایران تحویل داده شد. نام این کشتی از جزیره خارگ در خلیج فارس گرفته شده است. این ناو تا قبل از ورود به خدمت ناوبندر مکران سنگین ترین شناور عملیاتی نظامی ایران بود و توانایی میزبانی ۳ فروند سیکورسکی اس اچ - ۳ سی کینگ یا بل ۲۱۲ را داشت. ناو خارک پس از ناوبندر مکران دومین ناو بزرگ خاورمیانه بود و با سیستم بخار آب حرکت می کرد. برق آن از طریق ژنراتورهای با توان ۵۰۰ کیلو وات تأمین می شد. بخش زیادی از تجهیزات خارک طی سالیان اخیر توسط مهندسین نداجا بومی سازی و اورهال شده بود و طی ارتقاهای جدید حتی ۲ مسلسل گاتلینگ نواخت بالا موسوم به سامانه کمند برای دفاع هوایی لایه نهایی در جلو کشتی نصب گردیده بود. ظرفیت نهایی این ناو، ۳۳۰۰۰ تُن، طول آن حدود ۲۰۷ متر و تعداد کارکنان پیش بینی شدهٔ این ناو، ۲۴۸ نفر بود.
... [مشاهده متن کامل]

منابع

• https://fa.wikipedia.org/wiki/کشتی_خارک