کشتی بیمارستانی

کشتی بیمارستانی گونه ای از کشتی است که کارکرد اصلی آن به عنوان تأسیسات پزشکی و بیمارستانی است. بیشتر این کشتی ها در نزدیکی مناطق جنگی یا در همراهی با نیروهای دریایی کشورها در سراسر جهان کاربرد دارند.
گشودن آتش به سوی کشتی بیمارستانی عموماً به عنوان جنایت جنگی به شمار می آید.
کارکرد این شناورها درمان و جابه جایی سربازان و شهروندان زخمی تا هنگام رساندن آن ها به بیمارستان های ارتشی یا غیرنظامی در خشکی است.
نخستین کشتی بیمارستانی جهان رد روور ( Red Rover ) نام داشت که از آن در سال ۱۸۶۰ در جنگ داخلی آمریکا بهره جستند.
از کشتی های بیمارستانی در آب های جهان برای مأموریت های بشردوستانه نیز بهره می گیرند و از این رو برای آن ها نام کشتی نیکوکاری[ ۲] نیز به کار رفته است.
برای کشتی های بیمارستانی گاه نام هایی هم چون آمبولانس نیروی دریایی و آمبولانس شناور نیز به کار می رود.
کشتی های بیمارستانی احتمالاً در زمان باستان وجود داشته است. نیروی دریایی آتنین یک کشتی بنام تراپیا و نیروی دریایی روم کشتیی بنام اسکولاپیوس داشت. اسامی این کشتی ها چنین دلالت می کنند که آنها کشتی های بیمارستانی بوده اند.
اولین کشتی بیمارستانی بریتانیایی احتمالا کشتی گودویل بود که در ۱۶۰۸ در دریای مدیترانه یک اسکادران نیروی دریایی را همراهی می کرد و برای بستری کردن بیمارانی که از کشتی های دیگر فرستاده می شدند استفاده می شد. [ ۳]
در جنگ های جهانی اول و دوم کشتی های بیمارستانی ابتدا در مقیاس وسیع به کار برده می شدند. بسیاری از کشتی های مسافربری به کشتی های بیمارستانی تبدیل شدند. آٰ ام اس آکیتانیا و اچ ام اچ اس بریتانیک دو کشتی معروف بودند که که به این کار گذاشته شدند.
در انتهای جنگ جهانی اول نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا 77 فروند از این کشتی ها داشت. در نبرد گالیپولی از کشتی برای تخلیه 100. 000 مجروح جنگی از مصر استفاده شد.