کشتره

لغت نامه دهخدا

کشتره. [ ک ُت َ رَ / رِ ] ( اِ ) تیشه درودگری. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

نوعی رنده بزرگ که نجاران برای صاف کردن کناره های تخته ها بکار می بردند.

بپرس