کشتاو. [ ک َ ] ( اِ ) رقت و آن مغموم به غم مردم بودن و به قدر حال در خیر و صلاح آن کوشیدن باشد. ( برهان ). شفقت و مهربانی و دلسوزی. ( از ناظم الاطباء ). || تعزیت و تسلیت. ( ناظم الاطباء ).
