کشتارهای لهستانی ها در وولینیا و گالیسیای شرقی ( به لهستانی: rzeź wołyńska، به معنای تحت اللفظی «کشتارگاه وولینیایی»؛ به اوکراینی: Волинська трагедія، به معنای «تراژدی وولین» ) در لهستان تحت اشغال آلمان از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ توسط ارتش شورشی اوکراین یا УПА، با پشتیبانی بخش هایی از جمعیت اوکراینی های محلی علیه اقلیت لهستانی تبار در وولینیا، گالیسیای شرقی، مناطقی از پولزی و استان لوبلین رخ دادند. اوج کشتارها در ژوئیه و اوت ۱۹۴۳ رخ داد. بیشتر قربانیان را زنان و کودکان تشکیل می دادند. اقدامات УПА در نهایت منجر به مرگ میان ۵۰٬۰۰۰، تا ۱۰۰٬۰۰۰ تن شد.
... [مشاهده متن کامل]
به گفته تیموتی اسنایدر، این پاکسازی قومی تلاشی از سوی اوکراین برای جلوگیری از ادعای حق حاکمیت دولت لهستان پس از جنگ بر مناطق با اکثریت اوکراینی تبار بود که بخشی از خاک لهستان پیش از جنگ به شمار می آمدند. هنریک کومانسکی و شچپان زیکیرکا می نویسند که این قتل ها مستقیماً به سیاست های جناح به رهبری استپان باندرا از سازمان ملی گرایان اوکراین ( ОУН - B ) و بازوی نظامی آن، ارتش شورشی اوکراین، مرتبط بود، و هدف آن ها برای پاکسازی همه غیر اوکراینی ها از دولت آینده اوکراین در گردهمایی دوم ОУН - B در ۱۷ تا ۲۳ فوریه ۱۹۴۳ ( در برخی منابع مارس ۱۹۴۳ ) عنوان شده بود. این کشتارها منجر به درگیری گسترده تری میان نیروهای لهستانی و اوکراینی در سرزمین های اشغال شده توسط آلمان شد، و ارتش میهنی لهستان در وولنیا، به حملات اوکراین پاسخ داد.
در سال ۲۰۰۸، کشتارهایی که توسط ملی گرایان اوکراینی علیه لهستانی ها در وولینیا و گالیسیای شرقی انجام شدند، توسط مؤسسه یادبود ملی لهستان دارای ویژگی های بارز یک نسل کشی عنوان شدند، و در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۶، پارلمان لهستان قطعنامه ای را تصویب کرد که کشتارها را به عنوان نسل کشی به رسمیت می شناخت. اگرچه این طبقه بندی محل اختلاف میان تاریخ دانان لهستانی و اوکراینی است. بر پایه مقاله ای به سال ۲۰۱۶ در Slavic Review، «اتفاق نظر علمی وجود دارد که این یک مورد پاکسازی قومی و نه نسل کشی بود».
تصمیمات منجر به کشتار لهستانی ها در وولینیا و اجرای آن ها را می توان در اصل به جناح افراطی باندرا ОУН - B نسبت داد، نه به سایر گروه های سیاسی یا نظامی اوکراین. ОУН - B دارای ایدئولوژی شامل این باورها بود: ملی گرایی یکپارچه، با دولتی ملی و زبانی خالص؛ تجلیل از خشونت و مبارزه مسلحانه یک ملت در برابر ملت دیگر؛ و توتالیتاریسمی که در آن ملت می بایست توسط یک شخص و یک حزب سیاسی اداره شود. در حالی که جناح میانه رو ملنیک سازمان ملی گرایان اوکراینی جنبه های فاشیسم موسولینی را می ستود، جناح افراطی باندرای سازمان جنبه های نازیسم را تبلیغ می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
به گفته تیموتی اسنایدر، این پاکسازی قومی تلاشی از سوی اوکراین برای جلوگیری از ادعای حق حاکمیت دولت لهستان پس از جنگ بر مناطق با اکثریت اوکراینی تبار بود که بخشی از خاک لهستان پیش از جنگ به شمار می آمدند. هنریک کومانسکی و شچپان زیکیرکا می نویسند که این قتل ها مستقیماً به سیاست های جناح به رهبری استپان باندرا از سازمان ملی گرایان اوکراین ( ОУН - B ) و بازوی نظامی آن، ارتش شورشی اوکراین، مرتبط بود، و هدف آن ها برای پاکسازی همه غیر اوکراینی ها از دولت آینده اوکراین در گردهمایی دوم ОУН - B در ۱۷ تا ۲۳ فوریه ۱۹۴۳ ( در برخی منابع مارس ۱۹۴۳ ) عنوان شده بود. این کشتارها منجر به درگیری گسترده تری میان نیروهای لهستانی و اوکراینی در سرزمین های اشغال شده توسط آلمان شد، و ارتش میهنی لهستان در وولنیا، به حملات اوکراین پاسخ داد.
در سال ۲۰۰۸، کشتارهایی که توسط ملی گرایان اوکراینی علیه لهستانی ها در وولینیا و گالیسیای شرقی انجام شدند، توسط مؤسسه یادبود ملی لهستان دارای ویژگی های بارز یک نسل کشی عنوان شدند، و در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۶، پارلمان لهستان قطعنامه ای را تصویب کرد که کشتارها را به عنوان نسل کشی به رسمیت می شناخت. اگرچه این طبقه بندی محل اختلاف میان تاریخ دانان لهستانی و اوکراینی است. بر پایه مقاله ای به سال ۲۰۱۶ در Slavic Review، «اتفاق نظر علمی وجود دارد که این یک مورد پاکسازی قومی و نه نسل کشی بود».
تصمیمات منجر به کشتار لهستانی ها در وولینیا و اجرای آن ها را می توان در اصل به جناح افراطی باندرا ОУН - B نسبت داد، نه به سایر گروه های سیاسی یا نظامی اوکراین. ОУН - B دارای ایدئولوژی شامل این باورها بود: ملی گرایی یکپارچه، با دولتی ملی و زبانی خالص؛ تجلیل از خشونت و مبارزه مسلحانه یک ملت در برابر ملت دیگر؛ و توتالیتاریسمی که در آن ملت می بایست توسط یک شخص و یک حزب سیاسی اداره شود. در حالی که جناح میانه رو ملنیک سازمان ملی گرایان اوکراینی جنبه های فاشیسم موسولینی را می ستود، جناح افراطی باندرای سازمان جنبه های نازیسم را تبلیغ می کرد.
