کشتار مراتع کوهستان

این کاروان درشکه که بیشتر از خانواده های آرکانزاسی تشکیل شده بود، به سمت کالیفرنیا حرکت می کرد. آن ها پس از رسیدن به سالت لیک سیتی، به سمت جنوب حرکت کردند و در نهایت برای استراحت در مراتع کوهستانی توقف کردند. هنگامی که گروه در حال سفر به غرب بود، شایعاتی در مورد رفتار مورمون ها به گوش می رسید و هیجان جنگی نسبت به افراد خارجی در نتیجه اعزام نظامی رئیس جمهور بیوکنن به یوتا و اعلام حکومت نظامی توسط فرماندار بریگم یانگ در پاسخ به آن، بیداد می کرد. در حالی که مهاجران در چمنزار اردو زده بودند، رهبران شبه نظامی محلی، از جمله ایزاک سی. هایت و جان دی. لی، برنامه هایی را برای حمله به کاروان طراحی کردند. رهبران شبه نظامی، که می خواستند تصوری از خصومت های قبیله ای ایجاد کنند، پایوت های جنوبی را متقاعد کردند که با گروه بزرگ تری از شبه نظامیان که در لباس های بومی های آمریکایی ظاهر شده بودند، به گروه حمله کند. در اولین حمله شبه نظامیان به کاروان، مهاجران به مقابله پرداختند و یک محاصره پنج روزه رخ داد. در نهایت، ترس در میان رهبران شبه نظامی گسترش یافت که برخی از مهاجران چشمان مردان سفیدپوست را دیده اند و احتمالاً هویت واقعی بیشتر مهاجمان را تشخیص داده اند. در نتیجه، فرمانده شبه نظامی ویلیام اچ دیم به نیروهای خود دستور داد که مهاجران را بکشند. در این زمان، آب و آذوقه مهاجران رو به اتمام بود و به چند تن از اعضای شبه نظامیان - که با پرچم سفید نزدیک می شدند - اجازه ورود به اردوگاه داده شد. اعضای شبه نظامی به مهاجران اطمینان دادند که جان آن ها در امان است و مهاجران پس از تحویل اسلحه با همراهی شبه نظامیان از موقعیت خود خارج شدند. پس از طی مسافتی از اردوگاه، نظامیان با کمک نیروهای کمکی که در آن نزدیکی پنهان شده بودند، به مهاجران حمله کردند. عاملان همه بزرگسالان و کودکان بزرگتر گروه را کشتند و در نهایت تنها هفده کودک کمتر از هفت سال را زنده گذاشتند.