کشاورزی زمینْ نوبتی (shifting cultivation)
شیوه ای در کشاورزی که در آن، کشاورزان پس از فرسوده شدن خاک یک زمین آن را رها کرده و به زمینی دیگر می روند. رایج ترین شکل آن، بِبُر و بسوز است که در آن، کشاورزان با سوزاندن پوشش گیاهی، زمین را پاکسازی می کنند تا برای کشت گیاهان زراعی آماده شود. پس از چند سال که حاصل خیزی خاک کاهش یافت، زمین را رها ساخته و به جای دیگر می روند و زمین قبلی رفته رفته حاصل خیزی خود را بازمی یابد. این شیوه در بسیاری از مناطق جنگلی گرمسیری، ازجمله آمازون، رواج دارد. در این نواحی، سیب زمینی هندی (یام)، کاساوا، و سیب زمینی شیرین کاشته می شود. این نظام کشت وکار برای نواحی کم جمعیت مناسب است. در مناطق پرجمعیت، زمین قبلی پیش از آن که کاملاً حاصل خیز شود، بار دیگر زیرکشت می رود. شکل دیگری از این روش که در بخش هایی از افریقا رواج دارد، آیش بوته ای تناوبی است که در آن، کشاورزان برای مدتی طولانی تر ساکن می شوند و محصولاتی را به تناوب کشت می کنند.
شیوه ای در کشاورزی که در آن، کشاورزان پس از فرسوده شدن خاک یک زمین آن را رها کرده و به زمینی دیگر می روند. رایج ترین شکل آن، بِبُر و بسوز است که در آن، کشاورزان با سوزاندن پوشش گیاهی، زمین را پاکسازی می کنند تا برای کشت گیاهان زراعی آماده شود. پس از چند سال که حاصل خیزی خاک کاهش یافت، زمین را رها ساخته و به جای دیگر می روند و زمین قبلی رفته رفته حاصل خیزی خود را بازمی یابد. این شیوه در بسیاری از مناطق جنگلی گرمسیری، ازجمله آمازون، رواج دارد. در این نواحی، سیب زمینی هندی (یام)، کاساوا، و سیب زمینی شیرین کاشته می شود. این نظام کشت وکار برای نواحی کم جمعیت مناسب است. در مناطق پرجمعیت، زمین قبلی پیش از آن که کاملاً حاصل خیز شود، بار دیگر زیرکشت می رود. شکل دیگری از این روش که در بخش هایی از افریقا رواج دارد، آیش بوته ای تناوبی است که در آن، کشاورزان برای مدتی طولانی تر ساکن می شوند و محصولاتی را به تناوب کشت می کنند.
wikijoo: کشاورزی_زمین_نوبتی