کشان رفتن. [ ک َ / ک ِ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) اِستِفتار. ( یادداشت مؤلف ). خود را بسختی کشانیدن. با سختی خود رابه سویی کشیدن چنانکه مجروحی بر زمین خزیده رفتن.
