کشاءه

لغت نامه دهخدا

( کشاءة ) کشاءة. [ ک ُ ءَ ] ( ع اِ ) عیب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). یقال ما فی جسده کشاءة. ( اقرب الموارد ). نقص. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس